عرفان در سوره يوسف، ص: 252

2- نماز، مايه تقرّب متقين

امام هشتم عليه السلام در روايتی دارند:

«الصلاة قربان كل تقی» «1» نماز قدرت دارد كه هر اجتناب كننده از گناهی را به خدا برساند و تمام فاصله عبد و معبود را بردارد. خدا در قرآن می فرمايد:

«فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً» «2»

و بالاترين عمل، «حی علی خير العمل» همين نماز است. خيلی ها آرزو داشتند كه در نماز بميرند. می دانستند مرگ در نماز يعنی مرگ در معراج و مقام قرب.

حال بزرگان در نماز

دو استاد داشتم كه در قم، حرم حضرت معصومه عليها السلام دفن هستند. يكی از آنان را كه شب جمعه به خدمتش می رفتم، وقتی حرف می زد، به پهنای صورتش اشك می ريخت. آن ديگری كه صبح جمعه به خدمتش می رفتم، درون خود را مراقبت می كرد كه حسد، كبر، غرور و رذيله ای در ايشان نماند.

صبح جمعه ها و شب جمعه های پاك كننده و حال سازی بود. هر دوی آنها سازنده بودند و چه سازندگانی. آنها شب جمعه ها با ملائكه زندگی می كردند. چه

______________________________
(1)- الكافی: 3/ 265، باب فضل الصلاة، حديث 6.

(2)- كهف (18): 110؛ «پس كسی كه ديدار [پاداش و مقام قرب ] پروردگارش را اميد دارد، پس بايد كاری شايسته انجام دهد و هيچ كس را در پرستش پروردگارش شريك نكند.»