عرفان در سوره يوسف، ص: 388

ببينيد اين آيه، صريح قرآن است و اين ديد مؤمن نسبت به خودش است.

عظمت مقام انفاق كننده

به خدا اگر او را قطعه قطعه كنند، اين مقام را از دست نمی دهد؛ چون اين مقام انبيا است.

«إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً» «1»

«يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ» «2»

و حضرت آدم عليه السلام را ساخت. ای پولداری كه پولت پاك است! می دانی كه تو به مقامی انتخاب شده ای كه در امتداد مقام انبيا در بخش مال است؟

دنيا را به بيداران بدهند و بگويند: تمام جهان برای شما، ساعتی از اين مقام خلافت استعفا بده و الا تو را می كشيم، می گويد: شهادت را قبول می كنم، دنيا برای خودتان؛ چون من نزد منوب عنه خودم می روم، همان كسی كه مرا جانشين خودش قرار داده است. چرا نزد شما بمانم؟

امانت داری مؤمن در اموال خدا

ديد مؤمن نسبت به پول، ديد ابزاری است. هيچ وقت به پول عشق نمی ورزد و اصلًا دل او ارتباطی به پول ندارد. می گويد: اين ها ابزار است. هيچ وقت مكانيك عاشق آچار و ابزار خود نمی شود. آنها را می گيرد تا با آن مكانيكی كند. نگاه ثروتمند

______________________________
(1)- بقره (2): 30؛ «به يقين جانشينی در زمين قرار می دهم.»

(2)- ص (38): 26؛ «ای داود! همانا تو را در زمين جانشين [و نماينده خود] قرار داديم؛ پس ميان مردم به حق داوری كن.»