عرفان در سوره يوسف، ص: 433
يعنی دختران! جوان ها! اگر مملكتی فاسد شود، تقصير آن به گردن شهوت رهای شماست. آيه اين را می خواهد بگويد و گر نه برای چه از دختری كه چند هزار سال قبل بوده و مرده است، اين گونه حرف می زند. برای چه كسی حرف می زند؟ به چه كسی دارد می گويد؟ به مردم دنيا می گويد: حضرت موسی عليه السلام در بيابان خلوت، بهترين جا برای رابطه نامشروع، هر دو در قلّه شهوت، هيچ كس نيست كه ببيند، حضرت موسی عليه السلام با چهره و هيكل زيبا، هر دو می توانستند هر كاری بكنند، اما هر دو می دانستند كه عالم حريم و محضر خداست و همه ما مردنی هستيم. فردا محاكمات شهوت، مال و مقام، محاكمات سنگينی است.
قرآن با تعريف كردن از اين دختر می گويد: نابودی معنوی و فساد كشور به گردن جوانان، دختران و زنان بی حياست و اگر اين روابط نامشروع گسترده تر شود، در آينده ای نزديك، چراغ دين در مملكت خاموش خواهد شد.
جزای ناشكری از نعمت دين
اگر چراغ اسلام و اهل بيت عليهم السلام در اين مملكت خاموش شود، خدا اين چراغ را در جای ديگری روشن می كند.
«إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ» «1»
______________________________ (1)- ابراهيم (14)؛ 19؛ «اگر بخواهد شما را از ميان می برد، و خلقی جديد می آورد.»
