عرفان در سوره يوسف، ص: 54

بچه ها به اين نقطه نرسند كه پدر ما، پدر نيست، مگر برای ما چه كار كرده است؟

يا بگويند: از پدر خوشمان نمی آيد و نمی خواهيم كه او را ببينيم و نسبت به پدر بی تفاوت باشند و او را دشمن خود بدانند، ولی حضرت يعقوب عليه السلام در اين خانه كاری كرده بود كه نه تنها در حضرت يوسف عليه السلام، بلكه در بقيه فرزندان نيز، هم رابطه پدر و فرزندی زنده بود و هم رابطه شاگردی و معلّمی، البته اين رابطه در حضرت يوسف عليه السلام خيلی زنده تر بود. علتش اين بود كه حضرت يوسف عليه السلام از اول در راه زندگی با بينايی قدم گذاشت و اجازه نداد كه بين او و اين حقيقت حجابی پديد بيايد.

نكته چهارم: امكان پاكی در سنين كم

خواب را به اين گونه پاكان ارائه می دهند. حضرت يوسف عليه السلام خيلی پاك بود، تا جايی كه پروردگار در قرآن از او به «صدّيق» تعبير كرده است. البته اگر شما اين سوره را دقت كنيد، نزديك به بيست مقام معنوی را برای حضرت يوسف عليه السلام در سن ده سالگی بيان می كند. البته اميرالمؤمنين عليه السلام نيز روز بعثت پيامبر سيزده ساله بودند. «1»

______________________________
(1)- الفصول المختارة: 278- 273؛ «ابْنُ عَائِشَةَ مِنْ طَرِيقِ أَحْمَدَ بْنِ زَكَرِيَّا قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ بُعِثَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه و آله وَ عَلِيٌّ عليه السلام ابْنُ عَشْرِ سِنِينَ وَ قُتِلَ عَلِيٌّ وَ لَهُ ثَلَاثٌ وَ سِتُّونَ سَنَة.»

«وَ رَوَی قَتَادَةُ عَنِ الْحَسَنِ وَ غَيْرِهِ قَالَ كَانَ أَوَّلُ مَنْ آمَنَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ هُوَ ابْنُ خَمْسَ عَشْرَةَ سَنَةً أَوْ سِتَّ عَشْرَة.»