عرفان در سوره يوسف، ص: 152

«من رآنی فقد رأی الحقّ» «1» هر كس مرا ببيند، خدا را ديده است. نمی خواهد بگويد: من مانند خدا هستم، اين كه كفر است.

خدا را با چشم سر نمی توانيم ببينيم، ولی ديدن خدا با چشم دل ممكن است.

همچنين طبق اين روايت، ديدن پيامبر صلی الله عليه و آله مانند ديدن خداست.

اتصال دست پيامبر صلی الله عليه و آله به دست خدا

در بيابان، گرما، سختی، گرسنگی و تشنگی به خيمه ای رسيدند، پيرزنی در آن خيمه بود، فرمودند: مادر! می توانيم درون خيمه بياييم تا چند دقيقه استراحت كنيم؟ عرض كرد: تشريف بياوريد.

پيرزن نپرسيد كه شما چه كسی هستيد. نشستند. حضرت صلی الله عليه و آله فرمودند: چه چيزی داری مادر؟ عرض كرد: چيزی نداريم. خشكسالی امسال بيداد كرده، حتی بيابان ها از علف مختصری كه شترها و گوسفندها استفاده كنند، محروم مانده است.

سخت زندگی می كنيم. يك گوسفند ماده يا بز بود، بيرون خيمه بسته بود، حضرت فرمود: اين چيست؟ عرض كرد: از كلّ سرمايه زندگی من و شوهرم همين مانده است. چيز ديگری نداريم. پرسيدند: آيا شير دارد؟ عرض كرد: نه. فرمود: گوسفند

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 58/ 234، باب 45؛ «أبي سعيد و أبي قتادة عن النبي صلی الله عليه و آله برواية أبي داود و البخاري و مسلم و الترمذي بألفاظ مختلفة منها من رآني في المنام فكأنما رآني في اليقظة و لا يتمثل الشيطان بي و منها من رآني في المنام فقد رآني فإن الشيطان لا يتمثل بي و منها من رآني في النوم فقد رآني فإنه لا ينبغي للشيطان أن يتمثل في صورتي و في رواية أن يتشبه بي و منها من رآني فقد رأی الحق فإن الشيطان لا يتراءی بي. و قال في النهاية الحق ضد الباطل و منه الحديث من رآني فقد رأی الحق أي رؤيا صادقة ليست من أضغاث الأحلام و قيل فقد رآني حقيقة غير مشتبه انتهی.»