عرفان در سوره يوسف، ص: 126

سلامت روحی حضرت يوسف عليه السلام

حضرت يوسف عليه السلام در سلامت كامل بود. فيوضات الهی را درياوار جذب می كرد. سی سال آينده او را يكباره به او نشان می دهند، می گويند: اين نتيجه سلامت تو است كه می دانيم اين سلامت نيز می ماند.

«يا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي ساجِدِينَ» «1»

لطف پروردگار نسبت به بندگان

خدايا! ما نسبت به تو زياد بی تربيتی داشتيم، اما همه آرامش ما به اين است كه اين ها جنبه گردن كشی نداشته است، خودت نيز می دانی كه به خاطر ضعف، جهل، غفلت، غلبه شهوت و كوچكی ما بوده است كه ما مرتكب گناه شديم.

كدام گناهی را مرتكب شديم كه بعد از انجام آن پشيمان نشديم؟ ما بی تربيت هستيم، اما نه مانند شيطان. بی ادبی ما اگر آن گونه بود، به ما نيز «اخرج» می گفتی و ما ديگر به نماز، روزه و ماه رمضان راه پيدا نمی كرديم.

اين ها همه نشانه اين است كه به ما نهيب «اخرج» نزدی. به ما نگفتی:

«قالَ فَاخْرُجْ مِنْها فَإِنَّكَ رَجِيمٌ* وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلی يَوْمِ الدِّينِ» «2»

______________________________
(1)- يوسف (12): 4؛ « [ياد كن ] آن گاه كه يوسف به پدرش گفت: پدرم! من در خواب ديدم يازده ستاره و خورشيد و ماه برايم سجده كردند!»

(2)- اعراف (7): 13- 14؛ «خدا فرمود: از اين جايگاه و منزلتت [كه عرصه فروتنی و فرمانبرداری است ] فرود آی؛ زيرا تو را نرسد كه در اين جايگاه بلند، بزرگ منشی كنی پس بيرون شو كه قطعاً از خوارشدگانی.»