عرفان در سوره يوسف، ص: 340

دشمن سوّم: دنيا

اما دشمن سوم: دنياست. دنيا نه به معنای خورشيد، ماه، ستارگان، زمين و آسمان. دنيا در زبان قرآن و روايات به معنای ابزارها، ثروت ها و امور مادی بيرون از فضای حلال پروردگار است. «1»

راه مبارزه با دشمنان

بعد به ما راهنمايی كرده اند كه:

با تمام خواسته های غلط، بی قيد، بی مهار و خواسته هايی كه ضدّ خواسته های پروردگار است، با اسلحه مخالفت، بجنگيد؛ يعنی وقتی خواسته ای در درون شما رخ نشان داد و فهميديد كه ضدّ خداست، يا نفهميدی و اهل خدا به شما گفتند كه خواسته باطل است، با آن خواسته مخالفت كن و با اسلحه ياد خدا، قيامت،

______________________________
(1)- الكافی: 2/ 315، بَابُ حُبِّ الدُّنْيَا وَ الْحِرْصِ عَلَيْهَا، حديث 1؛ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام وَ هِشَامٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ حُبُّ الدُّنْيَا.»

الكافی: 2/ 318، حديث 10؛ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ مَا ذِئْبَانِ ضَارِيَانِ فِي غَنَمٍ قَدْ فَارَقَهَا رِعَاؤُهَا وَاحِدٌ فِي أَوَّلِهَا وَ هَذَا فِي آخِرِهَا بِأَفْسَدَ فِيهَا مِنْ حُبِّ الْمَالِ وَ الشَّرَفِ فِي دِينِ الْمُسْلِمِ.»

الكافی: 2/ 320، حديث 17؛ «عَنِ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام يَقُولُ مَنْ تَعَلَّقَ قَلْبُهُ بِالدُّنْيَا تَعَلَّقَ قَلْبُهُ بِثَلَاثِ خِصَالٍ هَمٍّ لَايَفْنَی وَ أَمَلٍ لَايُدْرَكُ وَ رَجَاءٍ لَايُنَال.»