عرفان در سوره يوسف، ص: 257

او بگو: در اين هفتاد سال فقط عبادت كردی و چيزی از من نخواستی. من دوست دارم از من بخواهند.

كليم الله آمد و او را ديد. پيغام را داد. او خيلی گريه كرد و گفت: يا موسی! من لياقت اين كه چيزی از او بخواهم را ندارم. اين ظرف آب و اين مقدار نان و پنيری كه به من می دهد، از روی كرم او است، اما وقتی من می خورم، خيلی خجالت می كشم.

اما چون خودش پيغام داده كه چيزی بخواهم، فقط به احترام او می خواهم.

با همان اشك چشم گفت: الهی! روزی كه می خواهی مرا از دنيا ببری، در سجده نماز بميران. اين صورتم روی خاك باشد و در كمال تواضع نسبت به تو باشم. بعد گفت: ای موسی! اگر ديگر حرفی نداری، می خواهم نماز بخوانم، دلم برای نماز تنگ است. گفت: برو. در سجده آخر بود كه از دنيا رفت.

اين دو ركعت نماز را سعی كنيد دو ركعت قابل قبول بخوانيد. با آن بسازيد و بخوانيد؛ يعنی زكات و خمس و دِين بدهكار نباشيد. زبان شما از غيبت و تهمت بسته باشد. دل شما از حسد، بخل، كينه و ريا خالی باشد. لقمه ای كه می خوريد، پاك باشد. از همه اين هواها عبور كنيد و بعد دو ركعت نماز بخوانيد. ببينيد در دنيا همان دو ركعت برای شما چه كار می كند.

استعانت از نماز، توصيه قرآن

خداوند در قرآن كريم می فرمايد:

«وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ» «1»

در اين آيه نمی گويد از من كمك بگيريد، می گويد: از نماز كمك بگيريد، من همه

______________________________
(1)- بقره (2): 45؛ «از صبر و نماز [برای حل مشكلات خود و پاك ماندن از آلودگی ها و رسيدن به رحمت حق ] كمك بخواهيد.»