عرفان در سوره يوسف، ص: 355

«الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ* أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» «1»

چه كسی گفته است كه پروردگار همه چيز را برای ما نگهدارد. مگر نزد او ارزش دارد كه به عنوان پاداش بپردازد؟ يا به عنوان عقاب، جلوی آن را بگيرد؟

ارزش داشته های مؤمن

خدا، پيغمبر صلی الله عليه و آله و منبع عظيمی مانند اميرالمؤمنين عليه السلام را نگاه كنيد كه به شما عنايت كرده اند.

مگر همه قلب ها به خدا محبت دارند؟ مگر همه دل ها با اهل بيت عليهم السلام آشناست؟ پاداش شما محفوظ است، اما نه با پول و دنيا. چگونه نماز شما را با پول بسنجد؟ مگر نماز شما چند ميليون می ارزد كه می خواهيد با پول تسويه حساب كنيد؟ شما هم بخواهيد، او حاضر نيست.

تفضل خدا بر بندگان

اين حريم، حريم عجيبی است. خداوند به ملائكه شب می فرمايد: بنده ام در بستر بيماری، درد زيادی دارد، گوش به زنگ باشيد. او در ناله كردن ها اوقاتش تلخ

______________________________
(1)- بقره (2): 156- 157؛ «همان كسانی كه چون بلا و آسيبی به آنان رسد گويند: ما مملوك خداييم و يقيناً به سوی او بازمی گرديم.* آنانند كه درودها و رحمتی از سوی پروردگارشان بر آنان است و آنانند كه هدايت يافته اند.»