عرفان در سوره يوسف، ص: 290

«فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» «1»

باز اين غير از آن چيزی است كه می فرمايد:

«وَ ادْخُلِي جَنَّتِي» «2»

نه آن هشت بهشت، بلكه بهشت ويژه خودم كه امام می فرمود: اين «جَنَّتِي » برای ما روشن نيست كه چيست، جنّات «3» را می فهميم كه خدا هشت بهشت با همه نعمت ها دارد، اما «جَنَّتِي » بهشت خاصّ و ويژه خودم را، كه آيا بهشت تجلّی است؟

يا بهشت ذات است؟ نمی فهميم.

حيف نيست مردم عمری را در جاده ها و منازل ديگر بروند و سلوك و سير ديگری داشته باشند؟ و هنگام مردن چشم باز كنند كه همه درجات را نشان دهند و بگويند: تو خود را از اين ها محروم كردی.

ارزش واقعی اسلام

«إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِماتِ».

اسلام در اينجا يعنی چه؟ جريان حضرت ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام كه در سوره بقره ذكر شده اند، وقتی كعبه را بنا كردند و هر دو به ديوار كعبه تكيه دادند، در حالی

______________________________
(1)- قمر (54): 55؛ «در جايگاهی حق و پسنديده نزد پادشاهی توانا.»

(2)- فجر (89): 30؛ «و در بهشتم وارد شو.»

(3)- بحار الأنوار: 14/ 295، باب 21؛ «يَا عِيسَی إِنَّ الْمُلْكَ لِي وَ بِيَدِي وَ أَنَا الْمَلِكُ فَإِنْ تُطِعْنِي أَدْخَلْتُكَ جَنَّتِي فِي جِوَارِ الصَّالِحِينَ.»

بحار الأنوار: 8/ 187، باب 23، حديث 157؛ «عَنْ يَزِيدَ بْنِ سَلَّامٍ أَنَّهُ سَأَلَ النَّبِيَّ صلی الله عليه و آله لِمَ سُمِّيَتِ الْجَنَّةُ جَنَّةً قَالَ لِأَنَّهَا جَنِينَةٌ خِيَرَةٌ نَقِيَّةٌ وَ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَی ذِكْرُهُ مَرْضِيَّةٌ.»