عرفان در سوره يوسف، ص: 321
و همين مشاهده در چهل سال بعد به مشاهده عينی تبديل شد و به پدر گفت:
«وَ قالَ يا أَبَتِ هذا تَأْوِيلُ رُءْيايَ مِنْ قَبْلُ» «1»
حضور او در اوج بلا، از عمق چاه شروع شد. اين خيلی عجيب است كه در اوج امنيت و شادی يا در اوج بلا، انسان در محضر محبوب باشد و شادی و بلا پرده غيبت نشوند.
همين حضور را نسبت به حضرت ابی عبدالله الحسين عليه السلام نيز می بينيد. شب عاشورا، شب شروع اوج بلايی است كه تاريخ عالم به عمر خودش نديده و نمی بيند، ولی ايشان ميان ياران خود می فرمايند:
«أَحْمَدُه عَلی السَرّاء والضَرّاء» «2» بر همه خوشی ها و بلاهايی كه در آن قرار دارم و بر من وارد خواهد شد، محبوبم را ستايش می كنم.
برای اوليای خدا نه خوشی، پرده غيبت است كه محبوب ديده نشود و نه بلا.
حضور قوی تر حضرت يوسف عليه السلام در كاخ
وجود مقدس حضرت يوسف عليه السلام در كاخ عزيز مصر اين حضور را قوی تر بروز دادند، آنجايی كه جاذبه عشوه گری ها، طنّازی ها، غمزه ها، و در خلوت كاخ، طلب كامجويی كردن از كسی كه در اوج جوانی و قلّه شهوت است، اما در مقابل اين ها فقط بگويد: «مَعاذَ اللَّهِ» «3»
______________________________ (1)- يوسف (12): 100؛ «گفت: ای پدر! اين تعبير خواب پيشين من است كه پروردگارم آن را تحقق داد.»
(2)- بحار الأنوار: 44/ 392، باب 37.
(3)- يوسف: 23.
