عرفان در سوره يوسف، ص: 249

«الصلاة معراج المؤمن» «1» كلمه نماز، معراج و مؤمن؛ يعنی مؤمن است كه نماز واقعی می خواند و برای او معراج است. پس اين نماز برای منافق معراج نيست، بلكه برای حيله گران و آلودگان، بازی و تقلّب است.

پيغمبر صلی الله عليه و آله برای چه به معراج برده شد؟ خود حضرت حق علتش را می داند:

«سُبْحانَ الَّذِي أَسْری بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی الَّذِي بارَكْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا» «2»

ما او را برديم تا شگفتی های «ماسوی الله» را ببيند.

«الصلاة معراج المؤمن»

يعنی اگر می خواهی به جايی برسی كه بتوانی شگفتی های عالم معنا را ببينی، با نماز حركت و پرواز كن.

معراجيت نماز برای مؤمنين

ولی «معراج المؤمن» است، نه «معراج الناس». مؤمن كيست؟ خدا در قرآن می فرمايد: مؤمن كسی است كه قلبش به پنج حقيقت گره بخورد: خدا، قيامت، فرشتگان، انبيا و قرآن.

______________________________
(1)- مستدرك سفينة البحار: 6/ 343.

(2)- اسراء (17): 1؛ «منزّه و پاك است آن [خدايی ] كه شبی بنده اش [محمّد صلی الله عليه و آله ] را از مسجدالحرام به مسجد الاقصی كه پيرامونش را بركت داديم، سير [و حركت ] داد، تا [بخشی ] از نشانه هایِ [عظمت و قدرت ] خود را به او نشان دهيم.»