عرفان در سوره يوسف، ص: 379

بعد در خودش بجوشد، عجب، خدای به اين خوبی ما 40 سال است كه يك ركعت نماز نخوانديم، يك روزه نگرفتيم. ما چقدر بد هستيم. ناراحت بشود، گريه بكند، بعد هم در آن خلوت قلبش واقعاً بگويد به خودت قسم آشتی كردم، از امشب به بعد هم نمازهای نخوانده و هم روزه های نگرفته را شروع می كنم، از جلسه رفت بيرون و افتاد و مرد. زن و بچه و پدر هم ندارد، هيچ كس از گذشته اش خبر ندارد، اين 40 سال نماز و روزه اش چه می شود؟ كلش بخشيده می شود، چون نيت كرد بخواند، عمرش كفاف نداد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته