عرفان در سوره يوسف، ص: 418

واسطه بگو: آيا اجازه می دهی من بيايم و از دور فقط يك بار شما را نگاه كنم؟ گفت:

باشد، او رفيق من است. به او می گويم.

شيخ باقر نيز زانوی غم به بغل گرفت و بلند بلند گريه كرد كه چگونه به او توفيق داده اند كه چهره مبارك امام دوازدهم عليه السلام را ببيند، از او پول بگيرد و محبت ببيند. ما در اين چهل سال چه كرديم؟ چه منزلی را طی كرديم و كدام لقمه را خورديم؟

او رفت و آمد. گفتم: او را ديدی؟ گفت: بله. گفتم: چه گفت؟ گفت: او گفت كه هر وقت مناسب باشد، به تو خبر می دهم و رفت و ديگر نيامد.

تا پاكی معيشت درست نشود، روشنايی نمی تابد. فقط بدانيد كه تلخ تر و بدتر از لقمه حرام در اين نظام هستی وجود ندارد. زلف همه كشش های به جانب گناه، به زلف لقمه حرام گره خورده است. «1»

كشتن امام، نتيجه حرام خوری

امام سجاد عليه السلام از حضرت ابی عبدالله عليه السلام پرسيد: پدر! كار شما با مردم به كجا

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 100/ 12، باب 1، حديث 52؛ «وَ قَالَ عليه السلام: إِذَا وَقَعَتِ اللُّقْمَةُ مِنْ حَرَامٍ فِي جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ فِي الْأَرْض.»

بحار الأنوار: 100/ 13، باب 1، حديث 63؛ «وَ قَالَ صلی الله عليه و آله: مَنْ لَمْ يُبَالِ مِنْ أَيْنَ اكْتَسَبَ الْمَالَ لَمْ يُبَالِ اللَّهُ مِنْ أَيْنَ أَدْخَلَهُ النَّارَ.»

بحار الأنوار: 100/ 14، باب 1، حديث 67؛ «وَ عَنِ النَّبِيِّ صلی الله عليه و آله قَال: لَايَكْتَسِبُ الْعَبْدُ مَالًا حَرَاماً وَ يَتَصَدَّقَ مِنْهُ فَيُؤْجَرَ عَلَيْهِ وَ لَايُنْفِقُ مِنْهُ فَيُبَارَكَ لَهُ فِيهِ وَ لَايَتْرُكُهُ خَلْفَ ظَهْرِهِ إِلَّا كَانَ زَادَهُ إِلَی النَّارِ.»

بحار الأنوار: 100/ 16، باب 1، حديث 72؛ «وَ قَال: إِنَّ لِلَّهِ مَلَكاً يُنَادِي عَلَی بَيْتِ الْمَقْدِسِ كُلَّ لَيْلَةٍ مَنْ أَكَلَ حَرَاماً مَا لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ مِنْهُ صَرْفاً وَ لَاعَدْلًا وَ الصَّرْفُ النَّافِلَةُ وَ الْعَدْلُ الْفَرِيضَةُ.»

بحار الأنوار: 100/ 16، باب 1، حديث 73؛ «وَ عَنْهُ صلی الله عليه و آله: الْعِبَادَةُ مَعَ أَكْلِ الْحَرَامِ كَالْبِنَاءِ عَلَی الرَّمْلِ وَ قِيلَ عَلَی الْمَاءِ.»