عرفان در سوره يوسف، ص: 390

خليفة الله بودن اموال

وقتی انسان ثروتمند خود را خليفة الله و مال را ابزار ببيند، و روزنه ای برای ورود مال حرام به زندگی خود باز كند، از خلافت می افتد؛ چون اين مال ديگر ابزار خدا نيست. مال حرام، مال شيطان است:

«يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالًا طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ» «1»

او دشمن پنهان شما نيست، كسی است كه شما را به حرام مالی دعوت می كند تا نماز، روزه و عبادت شما را نادرست كند. او دشمن آشكار شماست. اما مؤمن قبول نمی كند، نمی پذيرد، نمی خورد، ميل و علاقه ای نيز به اين اموال پيدا نمی كند. اين يكی از نشانه های مؤمن و منزل دومِ «سلوك الی الله» است.

پرهيز مؤمن از حرام و موارد شبهه ناك

اما اين مؤمن چه كسی است؟ كسی است كه اميرالمؤمنين عليه السلام او را نشان می دهد.

اميرالمؤمنين عليه السلام نماز عشا را در مسجد كوفه خواندند. وقتی بيرون آمدند كه به خانه بروند. قصّاب محل او را صدا كرد. عرض كرد: يا اميرالمؤمنين! مقداری

______________________________
(1)- بقره (2): 168؛ «ای مردم! از آنچه [از انواع ميوه ها و خوردنی ها] در زمين حلال و پاكيزه است، بخوريد و از گام های شيطان پيروی نكنيد. زيرا او نسبت به شما دشمنی آشكار است.»