عرفان در سوره يوسف، ص: 105

به اينجا رسيد. آن قدر اين قدم های عبادتی برای او نورانيت ايجاد كرد كه به واسطه حضرت اسماعيل و حضرت اسحاق عليهما السلام پدر تمام انبيای بعد از خود شد:

حضرت يعقوب، يوسف، يونس، زكريا، يحيی، موسی و عيسی عليهم السلام از طريق حضرت مريم عليها السلام از نسل حضرت ابراهيم عليه السلام هستند و وجود مبارك رسول خدا صلی الله عليه و آله به واسطه حضرت اسماعيل عليه السلام از نسل اوست. پدر ديگری را در عالم سراغ داريد كه چنين نسلی داشته باشد؟ تمام اين ها از آثار عبادت خالصانه ايشان بوده است. ايشان يكی از مصاديق منيب است. چرا من منيب را معرفی می كنم؟

چون در پايان معرفی، نظری دارم.

2- حضرت شعيب عليه السلام و اصلاح امت

منيب ديگر، حضرت شعيب عليه السلام بود كه در ميان مردم مدين آمد. خود ايشان نيز از نسل حضرت ابراهيم عليه السلام است.

مردمی كه قرآن مجيد می فرمايد: به فساد، تبهكاری، دزدی در روز روشن، كم فروشی، فتنه و آشوب آلوده بودند. به اين كه بر سر قيمت جنس مردم بزنند تا جنس را از مردم با قيمت اندك بخرند؛ يعنی دسيسه هايی می چيدند كه فروشندگان مجبور شوند تا جنس خود را به قيمتی كه اين ها می گويند، بفروشند.

حضرت شعيب عليه السلام به اين مردم فرمود:

«إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ» «1»

من در ميان شما تا جايی كه قدرتم اجازه دهد، هيچ نيّتی جز اصلاح وضع شما

______________________________
(1)- هود (11): 88؛ «تا جايی كه قدرت دارم جز اصلاح [شما را] نمی خواهم.»