عرفان در سوره يوسف، ص: 108

حضرت به من فرمودند: اين مطلب را از چه كسی ياد گرفته ای؟ گفتم: ديروز كه از نزد شما رفتم، فكر كردم كه اگر از شما ثروت فراوان بخواهم، ثروت در معرض نابودی است و وقتی می ميرم، فايده ای ندارد.

اكنون كسانی كه چند ميليارد ثروت دارند، اما استفاده نمی كنند، اسكناس آنها با كاغذهای باطله چه فرقی می كند؟ هيچ. اين پول ها برای آنها فايده ای ندارد. گويی اين چند ميليارد را دور می اندازند، حال جای دورانداختن آنها يا بانك های خارجی است، يا داخلی.

گفتم: به شما بگويم برای من طول عمر بخواهيد، ديدم تا چند سال در دنيا زنده بمانم؟ آخر بايد بميرم، پس چه فايده ای دارد؟ پس به شما بگويم كه از خدا بخواهيد تا در قيامت شانه به شانه شما وارد بهشت شوم.

در روايت دارد كه رسول خدا صلی الله عليه و آله سر مبارك خود را پايين انداختند، بعد از مكث كوتاهی سر را بلند كرده، فرمودند: من حاجت تو را از خدا می خواهم، اما تو نيز قول بده كه با قدم طاعت و عبادت مرا كمك كنی. «1» بايد اين قدم را داشته باشی كه بتوانی كنار من بيايی و من تو را به بهشت ببرم، اگر

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 22/ 86، باب 37، حديث 39؛ الدعوات: 39، الفصل الثانی؛ «عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ كَعْبٍ قَالَ قَالَ لِي ذَاتَ يَوْمٍ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه و آله يَا رَبِيعَةَ خَدَمْتَنِي سَبْعَ سِنِينَ أَ فَلَا تَسْأَلُنِي حَاجَةً فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَمْهِلْنِي حَتَّی أُفَكِّرَ فَلَمَّا أَصْبَحْتُ وَ دَخَلْتُ عَلَيْهِ قَالَ لِي يَا رَبِيعَةُ هَاتِ حَاجَتَكَ فَقُلْتُ تَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ يُدْخِلَنِي مَعَكَ الْجَنَّةَ فَقَالَ لِي مَنْ عَلَّمَكَ هَذَا فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا عَلَّمَنِي أَحَدٌ لَكِنِّي فَكَّرْتُ فِي نَفْسِي وَ قُلْتُ إِنْ سَأَلْتُهُ مَالًا كَانَ إِلَی نَفَادٍ وَ إِنْ سَأَلْتُهُ عُمُراً طَوِيلًا وَ أَوْلَاداً كَانَ عَاقِبَتُهُمْ الْمَوْتَ قَالَ رَبِيعَةُ فَنَكَسَ رَأْسَهُ سَاعَةً ثُمَّ قَالَ أَفْعَلُ ذَلِكَ فَأَعِنِّي بِكَثْرَةِ السُّجُودِ.»

معارف و معاريف: 5/ 626؛ «ربيعة بن كعب بن مالك بن يعمر اسلمی حجازی از ياران و خدمتكاران پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله و در بريد مسلمان شد از اصحاب صفه بود وی تا ايام حره زنده بود و به سال 63 ايام حره درگذشت.»