عرفان در سوره يوسف، ص: 67

فكری كنيد.

پسر به پدر گفت: اين دختری كه آدرسش در اين كاغذ است را می خواهم ببينم.

پدر گفت: باشد، برويم. خانه دختر در محله خواجه ربيع، از اين خانه های خشتی و گلی كوچك بود. در زديم، در را باز كردند، درون خانه رفتيم. گفتيم: شما دختری به اين نام داريد. ما از تهران آمده ايم. پسر مرا ببين، برود با دختر شما صحبت كند، اگر همديگر را قبول كردند، دختر شما را برای پسرم بگيرم. امام رئوف اين داماد را برای شما فرستاده است. مگر دختر درد خود را به طبيب نگفته است؟

باز كنندگان واقعی گره ها

حضرت يوسف عليه السلام حرفش را به چه كسی زد؟ به ما ياد می دهد كه حرف را كجا ببريد؟ نزد هر كسی درد دل نكنيد كه سفره دل خود را باز كنيد. سفره دل را همه جا نمی شود باز كرد. با هر كسی هر حرفی را نزنيد. «1» خدا چه نعمت هايی را در كنار ما گذاشته است و فرموده كه درد خود را به اين ها بگوييد. اين ها از جانب من مأمورند كه دردها را دوا كنند و بار رنج را از روی دوش شما بردارند و گره زندگی شما را باز كنند.

***

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 71/ 178- 177، باب 11؛ «قَالَ الصَّادِقُ عليه السلام لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ لَاتُطْلِعْ صَدِيقَكَ مِنْ سِرِّكَ إِلَّا عَلَی مَا لَوِ اطَّلَعَ عَلَيْهِ عَدُوُّكَ لَمْ يَضُرَّكَ فَإِنَّ الصَّدِيقَ قَدْ يَكُونُ عَدُوَّكَ يَوْماً مَا.»

«قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام جُمِعَ خَيْرُ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ فِي كِتْمَانِ السِّرِّ وَ مُصَادَقَةِ الْأَخْيَارِ وَ جُمِعَ الشَّرُّ فِي الْإِذَاعَةِ وَ مُوَاخَاةِ الْأَشْرَار.»

بحار الأنوار: 72/ 68، باب 45؛ «عَنِ الرِّضَا عليه السلام قَالَ لَايَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتَّی يَكُونَ فِيهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّهِ فَالسُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ كِتْمَانُ سِرِّهِ قَالَ اللَّهُ عز و جل «عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلی غَيْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضی مِنْ رَسُولٍ»...»