ايمان و آثار آن، ص: 6
باشند و چه نسبی ای كه با شما ارتباط دارند، به خود نزديك كنيد. «1»
نشان پنجم: ترحّم بر ضعيفان
نشانه چهارم،» می باشد. دل وابستگان ما هيچ گاه نمی توانند ضعيفی را ببينند و بعد با بی تعهّدی و بی مسئوليتی، از او عبور كنند؛ بلكه وابستگان ما، چنان دل هايی دارند كه وقتی كه ضعيفی را می بينند، دل هايشان آن ها را متوقف می كند تا شكستگی آن ضعيف جبران و ترميم گردد و بعد بتوانند از او رد بشوند؛ «2» چون هنوز رحيم بودنشان به عنوان شعاع رحمت الهی، در آن ها زنده است. «3»
نشان ششم: كم كردن معاشرت با زنان
نشانه ششم دينداران، «4» می باشد. ارتباط وابستگان ما به جنس زن كم است. «5» اين كه بعضی
______________________________ (1) 11. در بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، ج 71 در موضوع صله الرحم رواياتی ذكر شده كه منتخبی از آن ها اين جا ذكر می شود:
الف- كتاب زهد حسين بن سعيد: بَعْضُ أَصْحَابِنَا عَنْ حَنَانٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَهْلٍ عَنْ روات، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم يَقُولُ: إِنَّ صِلَهَ الرَّحِمِ مَثْرَاهٌ فِی الْمَالِ، وَ مَحَبَّهٌ فِی الْأَهْلِ وَ مَنْسَأَهٌ فِی الْأَجَل
ب- عيون أخبار الرضا عليه السلام: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم: مَنْ ضَمِنَ لِی وَاحِدَهً، ضَمِنْتُ لَهُ أَرْبَعَهً؛ يَصِلُ رَحِمَه، فَيُحِبُّهُ اللَّهُ تَعَالَی، وَ يُوَسِّعُ عَلَيْهِ رِزْقَهُ، وَ يَزِيدُ فِی عُمُرِهِ، وَ يُدْخِلُهُ الْجَنَّهَ الَّتِی وَعَدَهُ.
ج- علل الشرائع فِی خُطْبَهِ فَاطِمَهَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهَا: فَرَضَ اللَّهُ صِلَهَ الْأَرْحَامِ مَنْمَاهً لِلْعَدَدِ.
د- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم: صِلُوا أَرْحَامَكُمْ فِی الدُّنْيَا وَ لَوْ بِسَلَام.
(2) 12. منتخبی از رواياتی كه در كتاب غررالحكم، ص 450، الفصل الثانی عشر فی الترحم، آمده است:
رحمه الضعفاء تستنزل الرحمه؛ عجبت لمن يرجو رحمه من فوقه كيف لا يرحم من دونه.
(3) 13. اشاره به قسمتی از آيه بيست و نهم سوره فتح: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُم.»
(4) 14. چنان كه گذشت در نقل كافی به جای عبارت: «الْمُوَاتَاهِ»، «الْمُرَاقَبَهِ» هم گفته شده است. در مجمع البحرين، ج 1، ص 18، آورده: المواتاه: حسن المطاوعه و الموافقه، و أصله الهمزه و خفف و كثر حتی صار يقال بالواو الخالصه، و منه الحديث: خير النساء المواتيه لزوجها.
(5) 15. از آن جا كه «قله مؤاتاه للنساء»، در مذمت فرمانپذيری از زنان است، منتخبی از روايات كتاب كافی، ج 5، ص 516 بَابٌ فِی تَرْكِ طَاعَتِهِنَّ را اين جا نقل می كنيم:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم: طَاعَهُ الْمَرْأَهِ نَدَامَهٌ، و عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام، قَالَ: ذَكَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم النِّسَاءَ فَقَالَ: رَسُولُ اللَّهِ: اعْصُوهُنَّ فِی الْمَعْرُوفِ قَبْلَ أَنْ يَأْمُرْنَكُمْ بِالْمُنْكَرِ وَ تَعَوَّذُوا بِاللَّهِ مِنْ شِرَارِهِنَّ وَ كُونُوا مِنْ خِيَارِهِنَّ عَلَی حَذَرٍ.
