ايمان و آثار آن، ص: 18
از چشمانش اشك سرازير گردد، مردی كه با برادر دينی خود ملاقات كند و بگويد: من تو را به خاطر خدا دوست دارم، مردی كه از مسجد بيرون رود و در نيّت او اين باشد كه دوباره برگردد، و مردی كه زن زيبايی او را به سوی خود بخواند و او بگويد: من از پروردگار جهانيان می ترسم. «1»
اين افراد نمونه هايی از اهل نجاتند كه توانسته اند در تجارتخانه دنيا تلاش سودآوری داشته باشند. البته، فهم اين كه اهل نجات چه كسانی هستند، تنها با راهنمايی پيامبران و اوصيای الهی مقدور است، كسانی كه خداوند آن ها را نجات بخش بشر قرار داده است.
موقعيت جامع بشری در زمان بعثت نبی اكرم صلّی الله عليه و آله و سلّم
در نهج البلاغه شريف درباره موقعيت جامعه بشری در زمان بعثت نبی اكرم صلّی الله عليه و آله و سلّم آمده است.» «2»: خدای بزرگ پيغمبر اسلام صلّی الله عليه و آله و سلّم را روزی مبعوث به رسالت كرد كه ارتباط جامعه انسانی با حريم نبوت قطع شده بود. طبق آيات قرآن مجيد، جوامع انسانی زمانی كه بی ارتباط با حريم نبوت زندگی كنند، از تمام منافع عالی بی بهره هستند. اين جا ممكن است كسی بگويد، جوامع بريده از انبيا، از نظر اقتصادی و از نظر مادی و از نظر مسكن، پوشاك، خوراك و مايحتاج مردمی غنی و ثروتمند هستند، برای همين با مشاهده وضع اين جوامع بريده از نبوت، معلوم نيست اين جمله، جمله صحيحی باشد كه: گروه بريده از حريم نبوت از همه منافع عالی محروم اند. برای جواب اين اشكال، اگر به خود قرآن مجيد مراجعه كنيد، بهترين راه و نزديك ترين راه را، ارزيابی های الهی نسبت به حيات جوامع انسانی می يابيد؛ چون عالم، عادل و حكيم علی الاطلاقی در طول تاريخ به ارزيابی هايی
______________________________ (1) 13. خصال، ج 2، ص 343 تحت عنوان سبعه فی ظل عرش الله يوم القيامه روايتی را ذكر كرده است:
عَنْ سَلَمَهَ بْنِ كُهَيْلٍ رَفَعَهُ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله وسلّم: سَبْعَهٌ فِی ظِلِّ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ: إِمَامٌ عَادِلٌ وَ شَابٌّ نَشَأَ فِی عِبَادَهِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ رَجُلٌ تَصَدَّقَ بِيَمِينِهِ، فَأَخْفَاهُ عَنْ شِمَالِهِ، وَ رَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِياً، فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ مِنْ خَشْيَهِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ رَجُلٌ لَقِیَ أَخَاهُ الْمُؤْمِنَ، فَقَالَ إِنِّی لَأُحِبُّكَ فِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ رَجُلٌ خَرَجَ مِنَ الْمَسْجِدِ وَ فِی نِيَّتِهِ أَنْ يَرْجِعَ إِلَيْهِ، وَ رَجُلٌ دَعَتْهُ امْرَأَهٌ ذَاتُ جَمَالٍ إِلَی نَفْسِهَا فَقَالَ إِنِّی أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِين.
(2) 14. ترجم نهج البلاغ حسين انصاريان، خطبه 88، ص 180 از خطبه های آن حضرت است در حال مردم پيش از بعثت و پس از آن: پيامبر را در زمانی فرستاد كه رشته رسالت منقطع، و خواب غفلت ملّت ها طولانی، ... بود
