ايمان و آثار آن، ص: 114

عليه السلام در همان مسير نيت كردند كه آن غلام را آزاد كند. برای همين وقتی حضرت كنار آن باغ رسيد، غلام را صدا زد. وقتی غلام آمد، حضرت به او فرمود: آيا اجازه می دهيد در مِلْكت داخل شوم؟ غلام گفت: آقا! من كه قبلًا به شما گفتم، اين ملك متعلّق به من نيست و متعلّق به يك يهودی می باشد. حضرت فرمود: من آن باغ را به همراه خودت خريدم و بعد هم تو را آزاد كردم و تمام اين باغ را به تو بخشيدم. الان همه باغ برای تو است. پس حالا آيا اجازه می دهی در ملك تو بيايم؟ امام عليه السلام وارد باغ شد و چند دقيقه ای نشست و سندی نوشت و آن باغ را به آن غلام آزاد شده اش داد. آن غلام هم به امام عرض كرد: آقا! اجازه می دهيد من نسبت به اين باغ كاری انجام بدهم؟ حضرت فرمود: چه كاری؟ گفت: من می خواهم اين باغ را وقف شيعيان شما كنم و خودم هم در اين جا باغبان باشم و خرج خودم را از راه باغبانی آن در بياورم و مازاد آن را به خانواده های فقيری كه به شما وابسته هستند، بدهم؟ امام عليه السلام فرمود: ملك متعلّق به خودت است و هر كاری می خواهی، نسبت به آن انجام بده. «1»

عدم غلب دنيا در فرزندان امام علی عليه السلام

علی عليه السلام فرزندانش را زاهد تربيت كرده بود و محال بود كه دنيای شكم، دنيای شهوت و دنيای نفقه بدن، حاكم بر فرزندان اين پدر بيدار باشد، مردی كه روی منبر سخنانی ايراد می كند، و بعد سخنانش كتاب نهج البلاغه می شود. اين كه او در خانه با فكر فرزندانش چه كرده بود، ما از آن خبری نداريم، و تنها همين قدر می دانيم كه اين خانه خانه ای در مدينه بود با دو اتاق خشتی كه سقفش هم از چوب خرما بود و اثاثيه اش هم عبارت بود: يك تخت عربی از چوب و ليف خرما؛ دو تشك از كتان مصری كه يكی پشمی و ديگری از ليف خرما بود؛ چهار بالش، دو تا از پشم و دو تای ديگر هم از ليف خرما؛ پرده؛ حصير هجری؛ دست آس؛ طشت بزرگ؛ مشكی از پوست؛ كاس چوبی برای شير؛ ظرفی از پوست برای آب؛ آفتابه؛ ظرف بزرگ مسی و چند كوزه. «2» بيش تر اوقات هم در اين خانه

______________________________
(1) 15. البدايه و النهايه، ج 8، ص 38. متن روايت چنين است:

و ذكروا أن الحسن رأی غلاما أسود يأكل من رغيف لقمه و يطعم كلبا هناك لقمه، فقال له: ما حملك علی هذا؟ فقال: إنی أستحی منه أن آكل و لا أطعمه، فقال له الحسن: لا تبرح من مكانك حتی آتيك، فذهب إلی سيده فاشتراه و اشتری الحائط الّذی هو فيه، فأعتقه و ملّكه الحائط، فقال الغلام: يا مولای قد وهبت الحائط للذی وهبتنی له.

(2) 16. شيخ طوسی، الأمالی، ص 41:

عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ لَمَّا زَوَّجَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم عَلِيّاً فَاطِمَهَ عليها السلام دَخَلَ عَلَيْهَا وَ هِیَ تَبْكِی فَقَالَ لَهَا مَا يُبْكِيكِ فَوَ اللَّهِ لَوْ كَانَ فِی أَهْلِ بَيْتِی خَيْرٌ مِنْهُ زَوَّجْتُكِ وَ مَا أَنَا زَوَّجْتُكِ وَ لَكِنَّ اللَّهَ زَوَّجَكِ وَ أَصْدَقَ عَنْكِ الْخُمُسَ مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ قَالَ عَلِیٌّ عليه السلام قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم قُمْ فَبِعِ الدِّرْعَ فَقُمْتُ فَبِعْتُهُ وَ أَخَذْتُ الثَّمَنَ وَ دَخَلْتُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم فَسَكَبْتُ الدَّرَاهِمَ فِی حَجْرِهِ فَلَمْ يَسْأَلْنِی كَمْ هِیَ وَ لَا أَنَا أَخْبَرْتُهُ ثُمَّ قَبَضَ قَبْضَهً وَ دَعَا بِلَالًا فَأَعْطَاهُ فَقَالَ ابْتَعْ لِفَاطِمَهَ طِيباً ثُمَّ قَبَضَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم مِنَ الدَّرَاهِمِ بِكِلْتَا يَدَيْهِ فَأَعْطَاهُ أَبَا بَكْرٍ وَ قَالَ ابْتَعْ لِفَاطِمَهَ مَا يُصْلِحُهَا مِنْ ثِيَابٍ وَ أَثَاثِ الْبَيْتِ وَ أَرْدَفَهُ بِعَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ وَ بِعِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِهِ فَحَضَرُوا السُّوقَ فَكَانُوا يَعْتَرِضُونَ الشَّیْ ءَ مِمَّا يُصْلِحُ فَلَا يَشْتَرُونَهُ حَتَّی يُعْرِضُوهُ عَلَی أَبِی بَكْرٍ فَإِنِ اسْتَصْلَحَهُ اشْتَرَوْهُ فَكَانَ مِمَّا اشْتَرَوْهُ قَمِيصٌ بِسَبْعَهِ دَرَاهِمَ وَ خِمَارٌ بِأَرْبَعَهِ دَرَاهِمَ وَ قَطِيفَهٌ سَوْدَاءُ خَيْبَرِيَّهٌ وَ سَرِيرٌ مُزَمَّلٌ بِشَرِيطٍ وَ فِرَاشَيْنِ مِنْ خَيْشِ مِصْرَ حَشْوُ أَحَدِهِمَا لِيفٌ وَ حَشْوُ الْآخَرِ مِنْ جِزِّ الْغَنَمِ وَ أَرْبَعَ مَرَافِقَ مِنْ أَدَمِ الطَّائِفِ حَشْوُهَا إِذْخِرٌ وَ سِتْرٌ مِنْ صُوفٍ وَ حَصِيرٌ هَجَرِیٌّ وَ رَحًی لِلْيَدِ وَ مِخْضَبٌ مِنْ نُحَاسٍ وَ سِقَاءٌ مِنْ أَدَمٍ وَ قَعْبٌ لِلَّبَنِ وَ شَنٌّ لِلْمَاءِ وَ مِطْهَرَهٌ مُزَفَّتَهٌ وَ جَرَّهٌ خَضْرَاءُ وَ كِيزَانُ خَزَفٍ حَتَّی إِذَا اسْتَكْمَلَ الشِّرَاءَ حَمَلَ أَبُو بَكْرٍ بَعْضَ الْمَتَاعِ وَ حَمَلَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم الَّذِينَ كَانُوا مَعَهُ الْبَاقِیَ فَلَمَّا عَرَضَ الْمَتَاعَ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله عليه و آله و سلّم جَعَلَ يُقَلِّبُهُ بِيَدِهِ وَ يَقُولُ بَارَكَ اللَّهُ لِأَهْلِ الْبَيْتِ