ايمان و آثار آن، ص: 245

اين آيات همگی آياتی هستند كه حقوق زن را از نظر شخصيت نشان می دهد.

بايد گفت: تنها در سای اسلام، زن محترم است، و قبل از ظهور اسلام، زن شخصيتی نداشت. الان هم زنان بريده از قرآن، بی شخصيت ترين موجود آفرينش هستند. الان انسان می بيند كه زن در كانون های فساد مصرف می شود.

نمونه ای از فدكاری يك زن در كربلا

جنگی سخت آغاز شده بود و جناده بن كعب «1» از اولين ياران حسين عليه السلام بود كه به شهادت رسيد. هنوز خونِ پدر گرم بود كه پسر جوان او با بدرقه مادر عازم نبرد گرديد. مادر به جوان خود گفت: عازم نبرد شو و پيشاروی فرزند رسول الله نبرد نما. پس جوان حركت به سوی ميدان نبرد را آغاز كرد. امام حسين عليه السلام كه متوجّه عزيمت جوان به صحنه نبرد شد، دستور داد كه او را از رفتن به نبرد بازدارند. بعد حضرت به يارانش گفت، او جوانی است كه تازه پدرش در جنگ به شهادت رسيده است؛ شايد مادر اين جوان به رفتن او رضايت ندارد. جوان گفت: خود مادرم مرا به اين رفتن دستور داده است. بعد جوان با سردادن اين سرود راهی ميدان نبرد شد:

أميری حسين و نعم الأمير سرور فؤاد البشير النذير

جوان در ميدان نبرد با تمام وجود خود پيكار نمود و شهيد شد. دشمن جوان را سر بريد و سرش را به طرف اردوگا حسين عليه السلام پرت كرد. مادر سر جوان خود را به دست گرفت و گفت: آفرين پسرم، ای خوشی دلم و ای نورديدگانم! سپس سر فرزند جوانش را به طرف دشمن پرتاب نمود و يك تن از آنان را با اين پرتاب كشت. بعد ستون خيم خود از جا كَند و با اين سرود به دشمنان حمله كرد:

أنا عجوز سيدی ضعيفه خاويه باليه نحيفه

______________________________
(1) 21. جناده بن كعب بن الحارث الأنصاری الخزرجی: ذكره صاحب ابصار العين و قال كان ممن صحب الحسين عليه السلام من مكه و جاء معه هو و اهله فلما كان يوم الطف تقدم إلی القتال فقتل فی الحمله الأولی انتهی. و لم يذكر مستنده ثم ذكر ابنه عمر و قال انه هو الذی قال فيه عليه السلام هذا غلام قتل أبوه فی المعركه و لعل أمه تكره قتاله .... أعيان الشيعه، ج 4، ص 224. در بحارالأنوار، ج 45، ص 28 گفته است كه جناده در كربلا شانزده نفر از دشمنان را كشته است.