ايمان و آثار آن، ص: 211

به هر حال، داشتن اراد قوی برای رسيدن به مقام های عالی، چه در دنيا و چه در آخرت، لازم است و توقف و سكون در اين مسير حرام است؛ به خدا سوگند، خود را در آغوش دشمن جنی و انسی انداختن، خيانت به انسانيت است؛ فكر كنيم و زندگی كنيم؛ بيدار باشيم و زندگی كنيم.

زندگی امير كبير، نمون ديگری از داشتن اراد عالی

نمونه ای ديگر، از داشتن اراد عالی، زندگی امير كبير است. داستانی را كه می گويم، خودم چند بار آن را خوانده ام. مرحوم قايم مقام فراهانی، وزير محمدشاه قاجار، اهل فراهان اراك بود. او زمانی كه در تبريز منشی محمدشاه بود، شايد يك بار توانسته بود به فراهان بيايد و در اين سفر، او به فردی به نام مشهدی قربان كه به او می گفتند: كل قربان، و انسانی خوب و متدين و دارای هنر آشپزی بود، اما از جهت مالی، وضع خوبی نداشت تا حدی كه در زمان اقامتش در روستا، قناتش خشك شده بود، گفت: با من به تبريز بيا. قايم مقام مشهدی قربان را به تبريز برد و مشهدی در آن جا آشپز شد. بعد از تبريز هم قايم مقام او را به تهران آورد و در آن جا، قايم مقام نخست وزير شد و مشهدی قربان هم در آشپزخانه كار می كرد. مشهدی قربان بچه ای به نام تقی داشت كه كنار دست پدرش شاگردی می كرد و غير از لوازم آشپزی چيزی نمی ديد. روزی قايم مقام فراهانی نخست وزير به منزل آمد و به معلم بچه های خود گفت: تا چه حدودی به بچه های من درس دادی، و معلّم گفت: تا اين حدود. قايم مقام گفت: خيلی خوب. من می خواهم بچه هايم را امتحان كنم. بعد از بچه هايش چند تا سؤال كرد، و آن ها نتوانستند جواب بدهند، امّا اين شاگرد آشپز به قايم مقام گفت: اگر شما اجازه دهيد، من جواب سؤال های تان را بدهم. قايم مقام كه انسان شريف، بزرگوار، با كرامت و خوش دلی بود و انسانی بود كه دلش می خواست در كنار خود استعدادها، شكوفا شوند، نه مثل آن بی هنرها و بی فكری هايی كه خيلی اتفاق افتاده، وقتی در مقابل اين قضايا قرار گرفتند، قيافه شان را تند كردند. اين كه در اين تاريخ چقدر انسان به اين شكل