ايمان و آثار آن، ص: 92
می گويد: مَنْ عَمِلَ صالِحاً، و نمی گويد: «نه من عمل اعتقاداً»، مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثی ، مرد يا زن فرقی نمی كند، وَ هُوَ مُؤْمِنَ ، ولی دين داشته باشد، فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياهً طَيِّبَهً. إِنَّ اللَّهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ «1»، آيه از جانب خداوند متعال می گويد، ما از بشر عقيد خالی را نمی توانيم بخريم، بلكه ما عقيده ای را می خواهيم كه به دنبال آن عقيده، هر وقت به او گفتيم: جنگ است و جانت را می خواهم، او جانش را بدهد، و هر وقت به او گفتيم، پولت را در راه خودمان می خواهيم، او هيچ دريغی از پولش نكند، من خداوند، چنين آدمی را در بازار قيامت خريداری می كنم.
مؤمن واقعی
«2»، اين آيه از آيات عجيب قرآن است؛ چون با كلمه و حرف «انما» شروع شده است.؛ يعنی راه فقط منحصر به همين يكی است، و ديگر، دومی ندارد كه پيغمبر صلی الله عليه وآله آن دومی را نشان بدهد و عقل هم سومی را نشان بدهد.؛ يعنی يك راه فقط است، و اگر غير از اين راه، به هر راه ديگری بروی، باطل است و تو را به هدف نمی رساند.، مؤمن واقعی كسی است كه از اول، از كسانی باشد كه از درون با خدا و با پيغمبر صلی الله عليه وآله رابطه داشته باشد،، و اگر او را بخوابانند و گوشت او را با قيچی جدا كنند، شك در پيغمبر صلی الله عليه وآله نكند، و الا الان كسی كه در خانه اش هم امكانات رفاهی برايش فراهم است و هيچ مشكلی هم ندارد، اگر بگويد: الهی! صد هزار مرتبه شكر، خيلی مهم نيست؛ بلكه شاكر آن مردی است كه در بارگا ابن زياد وقتی ابن زياد به او گفت: از عقيده به علی دست بردار، جواب داد: دست بر نمی دارم. ابن زياد به او گفت: تمام مفصل های دست و پايت را زنده زنده قطع می كنم. او جواب داد: قطع كن، و مأموران ابن زياد شروع به قطع كردن مفصل های دست و پای او كردند. وقتی گوشت را هم برداشتند، ابن زياد باز به او گفت: از علی دست بردار. او هم بار ديگر جواب داد: هر كاری می خواهی بكن، خون، جان، عقل و وجود من، يعنی علی. «3»
______________________________ (1) 7. توبه: 111: يقيناً خدا از مؤمنان جان ها و اموالشان را به بهای آن كه بهشت برای آنان باشد ...
(2) 8. حجرات: 15.
(3) 9. شيخ مفيد، ارشاد، ج 1، ص 325- 323:
أن ميثم التمار كان عبدا لامرأه من بنی أسد، فاشتراه أمير المؤمنين عليه السلام منها وأعتقه وقال له:" ما اسمك؟" قال: سالم، قال:" أخبرنی رسول الله صلی الله عليه وآله أن اسمك الذی سماك به أبواك فی العجم ميثم" قال: صدق الله ورسوله وصدقت يا أمير المؤمنين، والله إنه لاسمی، قال:" فارجع إلی اسمك الذی سماك به رسول الله صلی الله عليه وآله و دع سالما" فرجع إلی ميثم واكتنی بأبی سالم. فقال له علی عليه السلام ذات يوم:" إنك تؤخذ بعدی فتصلب وتطعن بحربه، فإذا كان اليوم الثالث ابتدر منخراك وفمك دما فيخضب لحيتك، فانتظر ذلك الخضاب، وتصلب علی باب دار عمرو ابن حريث عاشر عشره أنت أقصرهم خشبه وأقربهم من المطهره، وامض حتی أريك النخله التی تصلب علی جذعها" فأراه إياها. وكان مقتل ميثم رحمه الله عليه قبل قدوم الحسين بن علی عليه السلام العراق بعشره أيام، فلما كان يوم الثالث من صلبه، طعن ميثم بالحربه فكبر ثم انبعث فی آخر النهار فمه و أنفه دما.
