ايمان و آثار آن، ص: 139

حضرت زين العابدين عليه السلام چهل سال برای امام حسين عليه السلام گريه كرد، در همين چهل ساله، روزی فرمود: مردم! اگر شمشير يا خنجری كه با آن شمر سر پدرم را در كربلا جدا كرد، قيمت پيدا كند، و به قيمتی برسد كه ديگر گران تر شدن از آن ممكن نباشد، و افرادی بخواهند اين خنجر را از دست شمر بيرون بياورند، و قاتل پدرم همان خنجری كه سر پدرم را جدا كرد، به من بدهد و بگويد: ای زين العابدين! اين خنجر را می خواهند از من بگيرند، و من آن را به مدت يك سال به تو امانت می دهم، و الله من امانتش را به او تحويل می دهم. «1»

مرد بزرگی از دنيا رفت و بعد از يك سال، رفيقش او را در خواب ديد، و به او گفت: حالت چطور است؟ آن بزرگ گفت: امشب آزادم كردند. رفيقش گفت: چطور؟ بزرگ جواب داد: يك سال بود كه كه در زندان به سر می بردم. نه نمازم، و نه روزه ام، و نه حجم، هيچ كدام مشكلی نداشت. تنها مشكلم اين بود كه يك روز كربلا مهمان شخصی بودم و در آن مهمانی آبگوشت خوردم. از مهمانی كه می آمدم، هنوز گوشت های ريزی در لای دندان هايم گير كرده بودند. حمالی هيزم روی دوشش بود و داشت آن را به خان كسی می برد. من بدون اين كه او را باخبر كنم، از همان پشت سرش، يك دانه خلال از آن هيزم كَندم و با آن، گوشت های ريز را از لای داندان هايم درآوردم. برای همين گناه، يك سال بود كه من در اين جا در حبس بودم، به اين جرم كه بدون اجاز مالك، در مالش تصرف كردم.

سنی و شيعه نقل كردند كه پيغمبر صلی الله عليه وآله فرمود: اگر دست به لباس برادرت بزنی، و و بر اثر اين فشار دادن، پشم اين لباس، ساييده شود، و يا مقداری از آن جدا گردد، برای چنين كاری در روز قيامت محاكمه می شوی كه چرا اين كار را كردی؟ «2» آيا اين قانون قديمی شده و آن كلاس، كلاس كهنه ای است و ديگر به درد نمی خورد؟

ردّ ادعای كهنگی دين اسلام

آيا اين كه اسلام می گويد: به پدر و مادر نهايت احترام را داشته باش، قانون كهنه ای است؟ پس بايد رفت

______________________________
(1) 29. وسائل الشيعه، ج 19، ص 76:

عَنْ أَبِی حَمْزَهَ الثُّمَالِیِّ قَالَ سَمِعْتُ سَيِّدَ الْعَابِدِينَ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عليه السلم يَقُولُ لِشِيعَتِهِ: عَلَيْكُمْ بِأَدَاءِ الْأَمَانَهِ فَوَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نَبِيّاً، لَوْ أَنَّ قَاتِلَ أَبِیَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِیٍّ عليه السلم ائْتَمَنَنِی عَلَی السَّيْفِ الَّذِی قَتَلَهُ بِهِ، لَأَدَّيْتُهُ إِلَيْهِ.

(2) 30. شيخ صدوق، ثواب الاعمال، ص 294: أَلَا وَ لَا تُحَقِّرَنَّ مِنَ الذُّنُوبِ شَيْئاً وَ إِنْ صَغُرَ فِی أَعْيُنِكُمْ فَإِنَّهُ لَا صَغِيرَهَ بِصَغِيرَهٍ مَعَ الْإِصْرَارِ وَ لَا كَبِيرَهَ بِكَبِيرَهٍ مَعَ الِاسْتِغْفَارِ أَلَا وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ سَائِلُكُمْ عَنْ أَعْمَالِكُمْ حَتَّی عَنْ مَسِّ أَحَدِكُمْ ثَوْبَ أَخِيهِ ...