ايمان و آثار آن، ص: 260
دل های نسبتاً پاك، و دل های دارای پاكی كامل، ظرف محبت برای وجود مقدس آن حضرت شوند. دشمن نمی دانست كه با قطعه قطعه كردن بدن آن حضرت و با كشتنش، آثار وجودش از بين نخواهد رفت؛ چرا كه او متصل به پروردگار عالم بود و هست.
معيت پروردگار با دينداران واقعی
آن كه ديندار واقعی است، چه اين كه چهره مشهوری بشود و چه چنين چهره ای نشود، درِ هلاكت و نابودی بر روی او بسته است. اينان يا امثالشان، از آن جهت كه اهل دين هستيد، و از آن طرف كه دينداری آنان، آثاری برای خود و برای ديگران دارند، در حدّ ظرفيت خود، با پروردگار مهربان عالم معيت دارند:
«1»
به طور يقين، خدا با كسانی است كه اهل دوری از گناهند و اهل انجام خوبی ها هستند.
با تقوايان در بخش اول آيه، و محسنان، به معنای نيكوكار، در بخش دوم آيه، به اين افراد اشاره دارد. بنا بر اين آيه، وقتی خدا با انسان باشد، و سبب بودن خدا هم با انسان هم همين دينداری جدی باشد، درِ هلاكت بر روی انسان بسته خواهد بود. برای اين كار لازم نيست كه آدم چه در زمان حيات، و چه بعد از مرگ، بين مردم معروف و مشهور بشود.
دينداران واقعی عالم، هميشه مشمول دعای ملايكه اند
اگر ما به آيات هفتم و هشتم و نهم سور مبارك فاطر مراجعه كنيم، آن جا می بينيم كه دينداران واقعی عالم، هميشه مشمول دعای ملايكه اطراف عرش و ملائك غير اطراف عرش اند. معلوم می شود كه ملايك عالم و ملايك عرش، دينداران واقعی را می شناسند، و برای همين، دينداران بين ملكوتيان مشهورند، هر چند آنان در بين زمينيان گمنام باشند. آن ها برای اين دينداران از خدا چند درخواست می كنند؛ آنان می گويند: خدايا! اولًا ما برای اهل ايمان از وجود مقدس تو درخواست آمرزش داريم.
اهل ايمان و گناه كبيره
بالاخره ممكن است گاهی اهل ايمان بر اثر غفلت، بر اثر فتنه درون و بر اثر وسوسه های خناسان، دچار گناهی بشوند. البته، اهل ايمان تا جايی كه من از آيات قرآن و روايات خبر دارم، اهل گناهان كبيره نيستند. گناهان كبيره چه گناهانی است؟ می گويند عالمی
______________________________ (1) 2. نحل: 128: بی ترديد خدا با كسانی است كه پرهيزكاری پيشه كرده اند و آنان كه [واقعاً] نيكوكارند.
