ايمان و آثار آن، ص: 83
فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ بِما كانُوا يَكْذِبُونَ «1»
اين اختلاف حساب گاهی از نظر نتيجه به جايی منتهی می شود كه ديگر قابل حل نيست.
سومين جنبه ای كه بايد عمل را بدرقه كند، خالص بودن عمل است:
«2»
آيه می گويد، برای انسان فقط عمل خالص می ماند؛ چون از اول بازار الهی اعلام كرده كه عمل مخلوط را قبول نمی كند.
حكايتی از جبرئيل عليه السلام در قبولی عمل عابد پانصد ساله
روايت مهمی را نقل می كنند كه جبرئيل عليه السلام به محضر مقدس نبی عالی قدر صلی الله عليه وآله نازل شد. وقتی او آيه ای را كه آورده بود، تلاوت كرد و امر نزول آيه تمام شد، نبی بزرگ كه در تواضع و اخلاق بی نمونه بود، به جبرئيل عليه السلام فرمود: برای عبرت گرفتن، از عجايبی كه از زمان خلقت خود تا الان در عالم مشاهده كردی، برای من تعريف كن.
اميرمؤمنان عليه السلام درباره عبرت گرفتن می فرمايد: «مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ.» «3»: چقدر من در حال تعجّب هستم كه هيچ كلاسی برای تعليم گرفتن و آموختن مانند كلاس روزگار نيست، ولی اين كلاس شاگرد خيلی كمی دارد.
ز دام طبيعت پريدن خوش است گل از باغ لاهوت چيدن خوش است
به كاخ تجرّد نشستن نكوست در آن جا رخ يار ديدن خوش است
می عشق نوشيدن از دست يار ز آن باده جان پروريدن خوش است
نسيمی وزد تاز باغ وصال چو گل جامه از تن دريدن خوش است
از اين شهر و اين خانه تا كوی يار چو آهوی وحشی دويدن خوش است
همه شب به اميد صبح وصال چو نی ناله از دل كشيدن خوش است
الهی! به شوق غزالان عشق به صحرای وحدت چريدن خوش است
الهی قمشه ای
______________________________ (1) 10. بقره: 10: در دلِ آنان بيماریِ [سختی از نفاق ] است، پس خدا [به كيفرِ نفاقشان ] بر بيماريشان افزود، و برای آنان در برابر آنچه همواره دروغ می گفتند، عذابی دردناك است.
(2) 11. زمر: 3: آگاه باشيد! كه دين خالص ويژه خداست.
(3) 12. ترجم نهج البلاغه (انصاريان)، كلمات قصار 297، ص 844: و آن حضرت فرمود: چه فراوان است عبرت ها، و چه اندك اند عبرت گيران.
