ايمان و آثار آن، ص: 129
شيع واقعی
قرآن مجيد بيان می كند اعتقاد به پروردگار بزرگ عالم، به تنهايی برای انسان سعادت نمی سازد، و اين كه بشر در اين اعتقاد، تنها نيست؛ بلكه تمام موجودات عالم با زبانی كه در ذات آن ها وجود دارد، نه با زبانی كه برای آن ها زبان گويا قرار داده شده، با ذات مقدس احديت ارتباط دارند. هيچ موجودی در محدوده عالم خلقت، نمی تواند جدا از پروردگار باشد؛ چون اگر بخواهد جدا باشد، هستی ندارد و وجودش در خطّ عالم، غير ممكن است؛ به خاطر همين جهت، قرآن مجيد از اين اتصال و رابطه به تنهايی ياد نمی كند تا اين كه بشر با آن مانند حيوانات نباشد؛ بلكه از ابتدا، امر اعتقاد و ايمان را می گويد و به دنباله آن، برنامه هايی را
