ايمان و آثار آن، ص: 354
نابود می نمايد و به خانه ها آسيب شديد می رساند، و گاهی سی تا چهل سال طول می كشد تا خرابی های آن جبران شود. باران را با كلم مِدْراراً توصيف نمود و گفت: يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً «1»؛ يعنی هم باران به موقع باشد و هم فراوان و هم با منفعت باشد. همه اين معانی در لغت جمع است. «2»: هم شما را ثروتمند می كند و به هم پسران و دخترانتان می گويد كه پشتوان شما باشند؛ به پسران و دختران می گويد كه باعث شادی دل های تان بشوند؛ به پسران و دختران می گويد كه زينت و آبروی زندگی تان باشند. وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً «3»: هم سرزمينتان، رودها و رودخانه های تان را پر از آب می كند. ما اگر تصوّر بكنيم باران به موقع ببارد و فراوان هم ببارد و تمام مردم هم مال دار شوند و ثروتمند گردند، و هم آن ها هم فرزندان خوبی پيدا كنند، و تمام رودخانه ها پر آب شوند، ديگر مملكت به كجا خواهد رسيد.
بعد نوح عليه السلام گفت: خدايا! در اين نهصد و پنجاه سال، با اين وعده های درستی كه من به مردم دادم، جواب مردم به من اين بود كه انگشت های خود را در گوش های شان می گذاشتند تا صدای من را نشنوند، و لباس های خود را جمع می كردند و بر روی سرشان می انداختند تا قياف من را نبينند. خدا می گويد، انبيايی از طرف من آمدند تا كشورهای شما را از فقر نجات بدهند؛ كشاورزی تان را كاملًا به كمال برسانند؛ رودها و رودخانه هايتان را پر از آب كنند؛ يعنی خيال نكنيد انبيای من، برای شما فقط سود آخرتی دارند. نه، اين افراد سود دنيايی هم دارند.
وضعيت زندگی اعراب پيش بعثت و بركات حضور پيامبر اكرم صلّی الله عليه و آله و سلّم
اميرمؤمنان عليه السلام در نهج البلاغه می گويد: قبل از اين كه پيغمبر اكرم صلّی الله عليه و آله و سلّم به رسالت مبعوث شود، عرب در عربستان خورند آب بركه هايی بود كه از آب بارانی كه در چاله ها جمع شده بود، تشكيل می شد. در اين آب، انواع حيواناتی كه علاقه مند به آب هستند، فراوان بودند. اين آب لجن داشت؛ غورباغه داشت؛ خاك و شن داشت؛ كرم داشت. چنين آبی خوراك عرب بود. غذا خوردن اعراب هم اعجاب انگيز بود. گرسنه كه می شدند،
______________________________ (1) 12. تا بر شما از آسمان باران پی در پی و با بركت فرستد.
(2) 13. نوح: 12. و شما را با اموال و فرزندان ياری كند، و برايتان باغ ها و نهرها قرار دهد.
(3) 14. همان.
