ايمان و آثار آن، ص: 338
گری شوق اهل ايمان
كتاب خدا، قرآن محيد، نزديك به سيصد بار، رحمت پروردگار و مهر و مهربانی حضرت حق را مطرح كرده است. نظام بندی قرآن را هم كه ملاحظه می كنيم، می بينيم
قرآن صد و چهارده سوره دارد كه ابتدای هر سوره ای با رحمت خدا شروع شده، هم با رحمانيت، و هم با رحميت كه ترجمه ريشه ای هر دو، مهر و محبت است.
در، از نظر ادبی، كلمه «رحمن» بنا به نگا قوی ترين و بزرگ ترين عالمان، امثال: مرحوم آيت الله خويی «1» كه يك جلد تفسير بر سوره حمد و بخشی از آيات بقره دارند و عمرشان هم كفاف نداد كه آن را ادامه بدهند، اما همين يك جلدی كه نوشتند، جزء منابع ارزشمند علمی اسلامی است. «2» امثال ايشان می گويند، كلمه «رحمن»، صيغ مبالغه است كه خود پروردگار هم كه اين لغت بسم الله را به كار گرفته، در صدد اين بوده كه بگويد، مهر، رحمت و محبت او، اندازه و حدود ندارد و اين كه بينديشيم و دريابيم كه اگر خداوند متعال كسی را در معرض رحمانيت خودش قرار بدهد كه عبارت از محبت و مهر بی اندازه است، آن انسان متصل شده به اين رحمت بی اندازه، چه موجودی می شود و چه آثاری از او ظهور می كند، اگر بنا باشد آن انسان، مطلع الفجر خورشيد رحمانيت خدا باشد و افق طلوع رحمت خدا شود ..
______________________________ (1) پی نوشت
1. آيت الله سيدابوالقاسم خويی فرزند سيد علی اكبر بن ميرهاشم موسوی خويی. او در 15 ماه رجب 1317. ق در خانواد علم و تقوا در شهر خوی ديده به جهان گشود. پدرش، آيت الله حاج سيد علی اكبر فرزند سيد هاشم موسوی خويی، از شخصيت های برجست خوی بود. بيش تر در محضر درس ميرزای نائينی و كمپانی بوده است. حوز درسش تا پايان عمر ادامه داشت و چنان شهره يافت كه در دو دهه آخر عمرش، در حوزه های علميه عراق، بلكه جهان اسلام بی نظير بود بسياری از فقها و فضلای امروز، خوشه چين دانش بيكران اين استاد والامقام می باشند. برخی از شاگردانش عبارتند از: آيت الله ميرزا جواد تبريزی، آيت الله سيد ابوالحسن شيرازی، آيت الله سيد جمال الدين خويی، آيت الله باقرشريف قرشی، آيت الله باقر ايروانی، سيد محمدباقر حكيم.
از آثار اوست: معجم رجال حديث- فقه الشيعه، در 5 جلد، در فقه- مصباح الاصول در 2 جلد، در اصول استدلالی 4- اجود التقريرات، در تقريرات دروس مرحوم ميرزای نائينی، در 2 جلد- نفحات الاعجاز فی رد حُسن الايجاز- البيان فی تفسير القرآن- فقه القرآن علی المذاهب الخمس ..
آيت الله خويی سرانجام در پی يك بيماری قلبی، در روز شنبه 8 صفر 1413. ق (مطابق با 17 مرداد 1371 ش) در كوفه دارفانی را وداع گفت.
منبع: كتاب قرآن پژوهان آذربايجان غربی، با تلخيص.
(2) 2. اشاره به كتاب البيان فی تفسير القرآن است كه دوّمين و مهم ترين اثر قرآن پژوهی آيت الله خويی می باشد .. تنها يك جلد است و در سال 1375. ق. در «مطبعه الآداب» نجف اشرف منتشر شد ..
منبع: كتاب قرآن پژوهان آذربايجان غربی، با تلخيص.
