ايمان و آثار آن، ص: 231
توبه دوای هم دردها
توبه يك اصل بوده و گناه، مرض است. جوان های عزيز بايد بدانند، عادت به چشم چرانی و عادت به قمار، مرض است، و شخصی كه عادت به زنا دارد، مريض است، و توبه دوای اوست، و نااميدی از معالجه، كفر، و آن هم كفر به پروردگار. دكتر اين امراض، قرآن است، و دوای اين امراض، توبه می باشد. با توبه، انبساط روح پيدا كنيم، و شكوفا و خوش فكر شويم، و برای نجات انسان ها بكوشيم.
اقسام توبه
توبه سه قسم است. قسم اول، توبه فردی است؛ اين كه من تنها خودم آشتی كنم. قسم دوم، توبه خانوادگی می باشد؛ اين كه من بعد از آشتی كردن، خودم به سراغ خانمم بروم و به او سلام می كنم و با او حرف بزنم؛ او را تشويقش كنم؛ به او پول بدهم؛ او را به مكه ببرم و توبه بدهم؛ او را با خدا آشتی دهم. من و مادر كه خوب شديم، اين خوب شدن كم كم در بچه ها تأثير می گذارد و دختر و پسر خانواده هم خوب می شوند، و بدين ترتيب خانه به طور كلی خوب می شود. بعد از توبه خانوادگی، نوبت به توبه اجتماعی می رسد. در اين كه جامعه چگونه بايد توبه كند، بايد به راهكارهايی كه قرآن كريم مطرح كرده مراجعه كنيم؛ چون توبه اجتماعی به اين سادگی نيست؛ ما مردمی نداريم كه هم آن ها از آن آدم هايی باشند كه آقا شيخ تقی بگويد: بيا توبه كنيد، و آن ها بگويند، چشم. همه اين طور نيستند. قرآن مجيد در توبه اجتماعی دو برنامه مطرح كرده است. يك راه توبه اجتماعی در اين آيه آمده است: «1» «2»
______________________________ (1) 16. صف: 4.
(2) 17. مهاتما گاندی (مهانداس كارامچاند) (مهر- بهمن)، سياستمدار و فيلسوف و نجات بخش كشور بزرگ هند از چنگال استعمار و استثمار انگلستان. او رهبر سياسی و معنوی هندی ها بود كه ملت هند را در راه آزادی از استعمار امپراتوری بريتانيا رهبری كرد. گاندی در طول زندگی اش، استفاده از هر نوع ترور و خشونت برای رسيدن به مقاصد را رد می كرد. مردم هند از او با عنوان «پدر ملت» يا باپو (در هندی به معنای پدر) ياد می كنند. زادروز وی در هند، به عنوان يك روز تعطيل ملی است و گاندی جايانتی نام دارد.
منبع: ويكی پديا، دانشنامه آزاد- دانشنام رشد با تلخيص
