ايمان و آثار آن، ص: 326
قيامت دارند تربيت می شوند. اين مجموعه به خاطر ايمانشان به پروردگار و به خاطر اين كه به قيامت باور داشتند و به خاطر اين كه آراسته به اخلاق سالم بودند، آلوده به بخل نبودند؛ آلوده به طمع نبودند؛ آلوده به حرص نبودند؛ آلوده به كبر نبودند؛ آلوده به ريا نبودند؛ آلوده به غرور و منيت نبودند، و به خاطر اعمال شايسته شان، هم برای خود و هم برای ديگران آثار عظيمی داشتند.
منشأ اين كه آن ها تا وقتی زنده بودند، برای ديگران آثار عظيمی داشتند، اين بود كه آن ها به تمام مردم مهر می ورزيدند؛ آن ها وقتی به مردم نگاه می كردند، به آن ها به عنوان ساخته شده های محبوبشان، خدا، نگاه می كردند، با اين كه می دانستند در بين مردم افرادی به سر می برند، برای اين كه نگاهشان محدود است و آلوده هست، ايمانشان ضعيف بوده و اهل گناه هستند؛ اما در هر صورت، می گفتند اين ها به وجود آمده های پروردگار هستند و تا جايی كه واقعاً برای مان امكان دارد، طبق خواسته پروردگار، ما بايد به هر كيفيتی كه اقتضا می كند، به اين افراد خدمت كنيم؛ مومنان آن ها را تقويت كنيم؛ افراد ضعيف الايمان آنان را از ضعف ايمانی نجات بدهيم؛ گناهكارانشان را توبه بدهيم؛ مشكل فقيرانشان را حل بكنيم و در اين زمينه هم نبايد هيچ چيز مانع ما بشود.
دعوت قرآن به رعايت عدالت نسبت به دشمنان
خداوند آيه ای در سوره نساء دارد كه در رابطه با دادگستری است؛ در رابطه با دادگاه هاست؛ در رابطه با پرونده، قاضی، شاهد و حكم است، و خيلی آيه مهمی است، و هم چنين اين آيه در رابطه با جامعه و به خصوص در رابطه با جنگ است. به طور كلی بايد گفت: محتوای آيه نسبت به همه نواحی زندگی مؤمنان گستردگی دارد. خداوند در اين آيه می گويد:
«1»
كينه و رنج سازی يك قوم باعث نشود كه شما در حدّ آن ها عدالت را رعايت نكنيد، و من از شما بندگان مؤمن به خودم می خواهم كه در حقّ آن ها فقط جاده عدالت را بپيماييد. اين عدالت ورزی به تقوا نزديك تر است.
______________________________ (1) پی نوشت
1. مائده: 8: و نبايد دشمنی با گروهی شما را بر آن دارد كه عدالت نورزيد عدالت كنيد كه آن به پرهيزكاری نزديك تر است.
