ايمان و آثار آن، ص: 216

می دهد؛ برای همين به خود می گوييم بياييم قبل از اين كه بميريم، از گناه بميريم. «1»

بميريد بميريد، در اين عشق بميريد در اين عشق چو مرديد، همه روح پذيريد

بميريد بميريد و زين مرگ مترسيد كز اين خاك برآييد، سماوات بگيريد

بميريد بميريد و زين نفس ببريد كه اين نفس چو بندست و شما همچو اسيريد

يكی تيشه بگيريد، پی حفره زندان چو زندان بشكستيد، همه شاه و اميريد

بميريد بميريد به پيش شه زيبا بر شاه چو مرديد، همه شاه و شهيريد

بميريد بميريد و زين ابر برآييد چو زين ابر برآييد همه بدر منيريد «2»

مولوی

كاتب بنی اميه و مردن از گناه

علی بن حمزه «3» گفت: من دوستی داشتم كه از كاتبان بنی اميه بود. روزی او از من خواست اجاز ديدار با امام صادق عليه السلام را بگيرم، و من هم اين اجازه را از حضرت گرفتم. او همين كه بر حضرت وارد شد، سلام گفت و نشست. سپس به حضرت گفت: فدايت گردم، من در ديوان اين قوم (بنی اميه) بودم و پس از دنيای آن ها، مال بسياری به دست آوردم، و در آنچه به دست می آوردم، مسامحه می كردم و به حلال و حرام آن ها كاری نداشتم. حضرت پاسخ داد، اگر بنی اميه كسانی را نمی يافتند كه برای آن ها بنويسند و انفال را برای آن ها جمع كنند،؛ برای آن ها پيكار نمايند و در جماعتشان حضور يابند، آن ها نمی توانستند ما را از حقمان محروم كننند، و اگر مردم آن ها و آنچه پيششان بود، را ترك می نمودند، جز آنچه به دستشان می افتد، چيزی نمی يافتند.

ابن حمزه گفت: آن جوان به حضرت گفت: پس آيا من مفری دارم. حضرت گفت: اگر آن را بگويم، انجام می دهی؟ جوان گفت: آری. حضرت گفت: پس از هم آنچه در ديوان به دست آورده ای، خارج شو. پس اگر كسانی از صاحبان اصلی

______________________________
(1) 24. اشاره به اين سخن پيامبر اكرم صلّی الله عليه و آله و سلّم: «إِنَّ اللَّهَ يَقْبَلُ تَوْبَهَ عَبْدِهِ مَا لَمْ يُغَرْغِرْ تُوبُوا إِلَی بَارِئِكُمْ قَبْلَ أَنْ تَمُوتُوا وَ بَادِرُوا بِالْأَعْمَالِ الزَّاكِيَهِ قَبْلَ أَنْ تُشْغَلُوا وَ صِلُوا الَّذِی بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُ بِكَثْرَهِ ذِكْرِكُمْ إِيَّاهُ» (الدعوات، قطب الدين راوندی، ص 237).

(2) 25. ديوان شمس، مولوی، غزل 636 با مطلع: بميريد بميريد در اين عشق بميريد

(3) 28. در رجال النجاشی، ص 273 دربار علی بن حمزه چنين آمده: علی بن حمزه بن الحسن بن عبيد الله بن العباس بن علی بن أبی طالب عليه السلام أبو محمد. ثقه روی و أكثر الروايه. له نسخه يرويها عن موسی بن جعفر عليه السلام.