ايمان و آثار آن، ص: 227

به راستی، چه عيبی دارد، مردی وارد منزل می شود و می ببيند خانمش خسته، كسل و گرفته، برای پختن غذا كنار گاز ايستاده است، و بچه كوچك آن ها هم دارد گريه می كند؛ چون كهنه هايش كثيف است، بچه را بردارد و ببرد در تشت بشويد. من سعی می كنم، آنچه را برای شما بگويم كه خودم آن را انجام داده باشم؛ چون خدا به من محبت می كند.

تواضع آيت الله سيد حسين كوه كمره ای

موضوع بسيار مهم، جاده باز كردن و پَر دادن به كسی است كه بيش تر از خودت منفعت دارد. مرحوم آيت الله سيد حسين كوه كمره ای «1» نزديك به مرجعيت بود. دنيا به او می گفت: حضرت آيه الله العظمی كوه كمره ای! يك قدم ديگر مانده بود كه نجف را قبضه كند. امّا يك روز زود وارد كلاس درس شد. ديد شيخ عمامه ژوليده ای كه چشمش معيوب هم بود، گوش كلاس درس نشسته است، و چهار تا پنج طلبه هم اطرافش هستند، و او برای شان درس می گويد. پيش خود گفت: گوش بدهم ببينم اين شيخ چه می گويد. وقتی او درس اين شيخ ژوليده را گوش داد، گفت: خدايا! اين شيخ درس خواند كجاست؟ خدايا! اين شيخ چه كسی است؟ خدايا! نكند او فقط امروز دارد عالی درس می دهد؟ حالا فردا هم زودتر می آيم، ببينم او چه می گويد. فردا هم زودتر آمد و ديد، خير، اين شخص عالی درس می دهد. فردای آن روز، در مقابل چهارصد نفر، كوه كمره ای با آن عظمت، روی منبر نشست و گفت: شاگردان من! ديگر از فردا به بعد، من روی اين كرسی نمی نشينم. سه روز

______________________________
(1) 9. السيد [حسن ] حسين بن محمد بن حسن بن حيدر الحسينی: الكوه كمری أصلا الارونقی مولدا التبريزی النجفی مسكنا و مدفنا المعروف بالسيد حسين الترك توفی عقيما بالنجف فی 23 رجب سنه 1299. (و الكوه كمری) نسبه إلی كلمه مركبه من كلمتين (كوه) بوزن قوت فارسی بمعنی الجبل و (كمر) بوزن جبل فارسی بمعنی الصلب بلده من بلاد الترك فی ايران (و الارونقی) نسبه إلی ارونق و لم اعثر عليها و كأنها بلده من بلاد الترك. كان من رؤساء علماء النجف المبرزين فی عصره اماما جليلا مشهورا معروفا ذا جماعه و أشياع و اتباع و مدرسه كبری مدرسا فی الفقه و الأصول درس فيهما فی حياه استاذه الشيخ مرتضی الأنصاری المذكور ثم انتهت اليه نوبه التدريس فيهما فی النجف بعد وفاه الأنصاری 1281. انتهی اليه أيضا امر التقليد بعد وفاه شيخه المذكور فقلد فی قفقاسيا و تركستان و أذربيجان و بلاد الفرس. أعيان الشيعه، ج 6، ص 147- 146 با تلخيص