ايمان و آثار آن، ص: 70
می شود گفت، هم كشورها در برابر قانون مساوی هستند؟! آيا با وجود چنين حقی واقعاً در جهان، فقير و غنی در برابر قانون يكسان می باشند؟ بعد از قابيل تا به حال، به غير از انبيا عليهم السلام، همه می گفتند، ما محتاج به قانون هستيم، و اين قوانين را درست كردند.
چهار قانون مهّم حقوق بشر در اسلام
حالا نظر اسلام را درباره اين چهار قانون مهّم حقوق بشری ببينيد:
حق حيات:
«1»
؛ يعنی حرام است كه انسانی حقّ حيات انسان ديگری را سلب كند.
«2»
؛ يعنی حبيب من! به انسان ها بگو، انسان های تربيت شده اين گونه عمل كردند كه اگر بشری خون انسان ديگری را بريزد، گناهش پيش من، مطابق ريختن خون تمام بشرهای خلق شده می باشد.
«3»
؛ يعنی خداوند می گويد: در قيامت دادگاهی دارم كه در آن از بچه های سقط شده می پرسم، قاتلت را معرفی كن تا از او انتقامت را بگيرم؛ چون كسی حق نداشته حقّ حياتت را از تو سلب كند؛ اين بچه سِقط شده در رحم كه بوده؟ او نه نان ما را می خورده، نه به كاسبی ما كاری داشته است، و به طور كلی، اصلًا با ما رابطه ای نداشته است، بلكه آن بيچاره در يك دنيای ديگری بوده. در دنيای ديگر هم اسلام و آيين الهی نمی گذارد، انسانی انسان ديگر را را بكشد. برای همين اسلام از زمان بسته شدن نطفه، تا وقت دفن كردن ميت، برای تجاوز به بدن، قانون ديه وضع كرده است. اگر جای سيلی سرخ، كبود، سياه و پاره شود، و يا اين كه اين سيلی نطفه، علقه و مضغه بچه ای بی روح و با روحی را از بين ببرد، هر دوی آن ها جرم، است.
______________________________ (1) 15. مائده: 32: هر كس كس ديگری را نه به قصاص قتل كسی، يا ارتكاب فسادی بر روی زمين بكشد، چنان است كه همه مردم را كشته باشد.
(2) 16. تكوير: 9- 8: و چون از دختر زنده به گور شده پرسيده شود كه به چه گناهی كشته شده است؟
(3) 17. أمالی الصدوق، ص 419، المجلس الخامس و الستون:
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ الدَّيْلَمِیِّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ عليه السلام فُلَانٌ مِنْ عِبَادَتِهِ وَ دِينِهِ وَ فَضْلِهِ كَذَا وَ كَذَا، قَالَ: فَقَالَ: كَيْفَ عَقْلُهُ؟ فَقُلْتُ: لَا أَدْرِی. فَقَالَ: إِنَّ الثَّوَابَ عَلَی قَدْرِ الْعَقْلِ.