ايمان و آثار آن، ص: 141

مسلمانی عذر دارد، اين قانون شامل او نمی شود. ولی چنين حالتی در قوانين انسانی ديده نمی شود؛ مثلًا حكم يك قانون ماليات به در خانه شما می آيد، و شما هم گريه می كنيد و به مأمور مالياتی می گوييد، نداريد، و او به شما می گويد: من كلمه «ندارم» را نمی فهمم و شما بايد هر طور هست، اين ماليات را بدهيد، و اگر آن را ندهيد، قانون را نسبت به شما به اجرا می گذاريم و شما را زندانی می كنيم، و شما هم نمی توانيد كاری انجام بدهيد و بايد آن را بدهيد تا مشكلی برای شما پيش نيايد. اما جنابعالی پس فردا كه مثلَا اول ماه رمضان است، بگوييد، روز ماه رمضان چهارده ساعت است و هوا چون تابستان است، گرم می باشد، برای همين، من ناراحتم كه در چنين روزهايی روزه بگيرم، و می خواهم اين سی روز را به مسافرت بروم؛ يعنی بهانه می آورم كه روزه نگيرم، و بعد در زمستان، روز ماه رمضان را قضا كنم. به استناد قول مشهور فقهای فقه شيعه و مستبط از برخی از روايات، نظر خدای متعال و پيغمبرصلی الله عليه وآله اين است كه: اگر تو واقعاً ناراحت هستی، و فقط به خاطر اين كه روزه نگيری، می خواهی مسافرت كنی، باز هم ما تو را قبولت داريم كه به خاطر اين كه روزه نگيری، به مسافرت بروی، و زمستان كه روزها كوتاه شد، آن وقت، قضای آن را بگيری. آيا اين قانون كهنه شده؟ پس چگونه قانونی كه به صورت خودكار عمل می كند و نسبت به شرايط و امكانات گوناگون، منعطف است، كهنه می شود؟ اصلًا آيا قانونی كه از همان اول، توان و قدرت شما را در نظر می گيرد، قابل كهنه شدن است؟! مگر عقل كهنه می شود؟! مگر وجدان كهنه می شود؟! مگر فطرت كهنه می شود؟!

چشم پاكی شيع جعفر صادق عليه السلام

امام صادق عليه السلام فرمود: شيع جعفر؛ يعنی كسی كه انتظار فرج می كشد، چند علامت دارد. اولين علامت اين فرد آن است كه معده اش به يك لقمه حرام آلوده نمی شود. دومين علامتش هم اين است كه چشم خود را از حرام می پوشاند. «1»

______________________________
(1) 34. دعائم الإسلام، ج 1، ص 6- 7:

رُوِّينَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عليه السلام: ... الْإِيمَانُ عَمَلٌ كُلُّهُ وَ الْقَوْلُ بَعْضُ ذَلِكَ الْعَمَلِ بِفَرْضٍ مِنَ اللَّهِ بَيَّنَ فِی كِتَابِهِ وَاضِحٌ [نُورُهُ ] ثَابِتَهٌ حُجَّتُهُ يَشْهَدُ بِهِ الْكِتَابُ وَ يَدْعُو إِلَيْهِ .... (وَ فَرَضَ عَلَی الْعَيْنَيْنِ غَضَّ الْبَصَرِ عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ وَ هُوَ عَمَلُهُمَا) وَ فَرَضَ عَلَی الْبَصَرِ أَنْ لَا يَنْظُرَ إِلَی مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَ أَنْ يُغَضَّ عَمَّا نَهَی اللَّهُ عَنْهُ مِمَّا لَا يَحِلُّ لَهُ وَ هُوَ عَمَلُهُ وَ ذَلِكَ مِنَ الْإِيمَانِ وَ قَالَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَی قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ مِنْ أَنْ يَنْظُرَ أَحَدُهُمْ إِلَی فَرْجِ أَخِيهِ وَ يَحْفَظَ فَرْجَهُ مِنْ أَنْ يَنْظُرَ إِلَيْهِ أَحَدٌ ....