ايمان و آثار آن، ص: 346

آن جملات دعای عرفه كه مشتمل بر عبارت: «انْتَ الَّذِی ...» هستند، بسيارند، و در اين مجال اندك، من نمی توانم هم آن ها را بيان كنم. نكته اين جا است كه در روايت دارد، امام حسين عليه السلام وقتی كه اين جملات را در صحرای عرفات می گويد، از چشم خود حضرت، مانند: مشك آب، اشك می ريزد. اين در حالی بود كه امام حسين عليه السلام كه من فدايش بشوم، گناهی نكرده بود و در عين حال داشت می گفت: «انْتَ الَّذِی سَتَرْتَ»: تو كسی هستی كه بر گناهانم پرده پوشی كردی.

سِرِّ نديدن مرد خود در خواب

مرحوم آقا شيخ عباس قمی در همين كتاب مفاتيح الجنان می گويد، هر كس بخواهد مرده خود را خواب ببينيد، اين دعا را بخواند و اين كار را بكند، بعد مرده خود را در خواب ببيند. يك كسی تمام اين كارهايی را كه شيخ عباس قمی گفته بود، انجام داد، ولی مرده خود را درخواب نديد. برای همين، از دست شيخ عباس خيلی ناراحت شد و پيش خود گفت: آخر شيخ عباس اين چه مطالبی بود كه كه در كتابت مفاتيح نوشتی. عمل اين مطالب سودی نداد و نتيجه ای در برنداشت. از اين بابت خيلی عصبانی شده بود. دوست من گفت، شب شيخ عباس به خواب او آمد و گفت: من هم اين مطالب را درست نوشتم. آن فرد گفت: پس من آن ها را غلط انجام دادم. شيخ عباس گفت: نه، تو اتفاقاً هم آن كارها را هم درست انجام دادی. آن فرد گفت: پس چرا مرده ام به خوابم نيامد؟ شيخ عباس گفت: حالا چرا معطل اين هستی كه او به خوابت بيايد. من با اين كه مرده ام، به اين طرف آمده ام و آلان هم من در عالم بعد هستم. خداوند متعال نمی گذارد مرده هايی كه به خاطر گناهان و اشتباهاتی داشتند، اكنون دچار رنجند، به خواب بيداران در دنيا بيايند؛ مبادا كه آبروی مرده بريزد. به اين كه آن مرده در خواب آن زندگان بيايد و بگويد، بله، ما را به زنجير كشيدند و ما را داخل آتش بردند. برای همين خداوند متعال اصلًا نمی گذارد كه آن مردگان به خواب زنده ها بيايند. با اين پرده پوشی خداوند، زندگان می گويند، اين بند خدا كه مرده، عجب آدم خوبی بوده است و خدا او را رحمت كند، و همان مرد گرفتار كه خداوند نمی گذاشت به خواب كسی بيايد، اگر همين طور چهل نفر آدم خوب دربار او بگويند، خدايا او را بيامرز، خطاب می رسد كه عذاب او را برداريد؛ چون چهل نفر از بندگانم از من درخواست آمرزش او را كردند. اين خداست.