ايمان و آثار آن، ص: 12

دعوت قرآن به طراحی زندگی خود به شكل زندگی انبيا

در گفت حق تعالی: الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ «1»، سخن از عقيده است. معنای آيه چنين است: مردمی كه با ما آشتی كردند و در وجود خود، ايمان به ما را با آلودگی ای آميخته نكردند، ايمنی دنيا و آخرت برای آن ها است. امّا اگر من ابوجهلی، ابولهبی، ابوسفيانی، معاويه ای، يزيدی و قارونی، خدا را قبول داشته باشم، در وجود من، اين ايمان به خدا آميخته با انواع آلودگی ها خواهد بود. دليل آن هم اين است كه چنين توحيدی و خدايی نمی تواند جلوی من را بگيرد؛ بلكه بايد انسان خدايی را قبول داشته باشد كه بتواند حكومت خود را در همه شؤون وجود بنده اش بگستراند و وجود او را به واقعيتی خالص منقلب كند تا او آدم بشود.

دعوت قرآن مجيد از جامعه انسانی اين است كه طرح زندگی خود را به شكل زندگی انبيا قرار بدهد. قرآن به انسان ها می گويد، ببينيد انبيا عليهم السلام در مقابل من چگونه مردمی بودند، شما هم آن گونه شويد. با تكيه به اين دعوت قرآنی، روايتی از قول پيغمبر صلّی الله عليه و آله و سلّم نقل شده است. قبل از نقل اين روايت، نخست اين دعوت قرآنی را تبيين می كنم. در قرآن خداوند از بنی آدم دعوت كرده، مانند انبيا زندگی كنند:

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَن كَانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً «2»

؛ يعنی بنی آدم! طرح زندگی خود را مانند طرح زندگی پيغمبر صلّی الله عليه و آله و سلّم طراحی نماييد و به اجرا درآوريد تا به من برسيد و تا آخرت شما آباد شود؛ تا مانند ماهیِ ميان دريا، غرق در عشق و محبت من شويد.

اين دعوت قرآن، ما را برمی انگيزاند كه زندگی پيغمبر صلّی الله عليه و آله و سلّم را بررسی كنيم تا بفهميم كه اين آدم چه می گفت و به چه چيز دعوت می كرد و در زندگی خود چگونه عمل می كرد و چگونه توانست در اين شصت و سه سال عمركوتاه خود در اين دنيا اين قدر بركت به جا گذارد و برود. به راستی مگر از عمر عالم چقدر سهم پيغمبر بود؟ برای درك مسأله، بهتر است سهم عمر پيامبر صلّی الله عليه و آله و سلّم نسبت به عمر عالم سنجيده شود. در سالنامه ای كه تحقيقات علمی دانشمندان را آورده بود و به احتمال قوی، بر مبنای آخرين

______________________________
(1) 5. انعام: 82: كسانی كه ايمان آوردند و ايمانشان را به ستمی [چون شرك ] نياميختند، ايمنی [از عذاب ] برای آنان است، و آنان راه يافتگانند.

(2) 6. احزاب: 21: يقيناً برای شما در [روش و رفتار] پيامبر خدا الگوی نيكويی است برای كسی كه همواره به خدا و روز قيامت اميد دارد و خدا را بسيار ياد می كند.