ايمان و آثار آن، ص: 362

بودند؛ امام حسين عليه السلام به هفتاد نفر همراهان خود فرمود، هر چه آب داريد، به اين تشنه ها بدهيد. «1»

علی بن طعان يكی از اين هزار نفر بود. او در توصيف اين تشنگی می گويد، اسب من اين قدر تشنه بود كه تشت آبی را كه برايش آورند، در خوردن آب سرگردان شده بود و انگار گيج بود و نمی دانست چه كند و خود من هم كه خيلی تشنه بودم، نمی توانستم به آن اسب كمكی بكنم. يك دفعه ديدم، ابی عبدالله عليه السلام آمد و اين تشت را بلند كرد و جلوی اسب من نگه داشت تا آن اسب سيراب شود. «2»

هم از وجود حسين بهره بردند و می برند

بايد اعتراف كنم كه مردم ايران امروز ما خيلی با ارزش هستند. زيرا ارزش های آن ها برای ايمانشان است. سوگند به خدا و روز قيامت كه اين مردم از مردم زمان پيامبر بهتر می باشند؛ چون خداوند در سوره توبه می گويد: پيغمبر من، مردم زمان خود را دعوت به جبه جهاد می كرد، آن ها می گفتند: هوا گرم است، و ما نمی توانيم بياييم، و يا می گفتند، هوا سرد است، و ما نمی توانيم بياييم. «3» ولی وزن ايمان مردم امروز ايران، بيش تر از وزن ايمان مردم آن زمان است. اين مردم بايد به انتظار باشند كه پرده كنار برود و بهشت را به آنان نشان بدهند و بگويند، اين مزد زحمات ايمانی شما است و

______________________________
(1) 27. الإرشاد، ج 2، ص 78. متن كتاب چنين است:

و جاء القوم زهاء ألف فارس مع الحر بن يزيد التميمی حتی وقف هو و خيله مقابل الحسين عليه السلام فی حر الظهيره و الحسين و أصحابه معتمون متقلدو أسيافهم فقال الحسين عليه السلام لفتيانه أسقوا القوم و أرووهم من الماء و رشفوا الخيل ترشيفا ففعلوا و أقبلوا يملئون القصاع و الطساس من الماء ثم يدنونها من الفرس فإذا عب فيها ثلاثا أو أربعا أو خمسا عزلت عنه و سقوا آخر حتی سقوها كلها.

(2) 28. الإرشاد، ج 2، ص 78: متن كتاب چنين است:

فقال علی بن الطعان المحاربی كنت مع الحر يومئذ فجئت فی آخر من جاء من أصحابه فلما رأی الحسين عليه السلام ما بی و بفرسی من العطش قال أنخ الراويه و الراويه عندی السقاء ثم قال يا ابن أخی أنخ الجمل فأنخته فقال اشرب فجعلت كلما شربت سال الماء من السقاء فقال الحسين عليه السلام: اخنث السقاء أی اعطفه فلم أدر كيف أفعل فقام فخنثه فشربت و سقيت فرسی. و كان مجی ء الحر بن يزيد من القادسيه و كان عبيد الله بن زياد بعث الحصين بن نمير و أمره أن ينزل القادسيه و تقدم الحر بين يديه فی ألف فارس يستقبل بهم حسينا فلم يزل الحر موافقا للحسين عليه السلام.

(3) 29. اشاره به آی هشتاد و يكم سور توبه: فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَرِهُوا أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فی سَبيلِ اللَّهِ وَ قالُوا لا تَنْفِرُوا فِی الْحَرِّ قُلْ نارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَوْ كانُوا يَفْقَهُونَ*