ايمان و آثار آن، ص: 13
تحقيقاتشان هم بود، ديدم كه آن ها عمر كره زمين را چهار ميليارد و پانصد ميليون سال برآورد كرده اند. اين تازه عمر زمين است. به طور حتم، عمر خورشيد، بيش تر از زمين است و عمر كهكشان ها هم به مراتب بيش تر از آن ها است. امّا درباره اين كه عمر عالم چقدر است، اطلاعاتی در دست نداريم؛ چون ابتدای عالم را نمی دانيم؛ برای اين كه نه كتاب آسمانی از آن خبر داده، و نه دامنه علم بشری می تواند به ابتدای عالم برسد، همان طور كه دامن اين علم نمی تواند به انتهای عالم برسد. خلاصه، از اين همه وقت و عمر عالم كه امتدادش برای ما غير قابل تصوّر است، سهم پيغمبر اسلام صلّی الله عليه و آله و سلّم، تنها شصت و سه سال بوده است.
ما بررسی كنيم و ببينيم در اين شصت و سه سال عمر، اين انسان چه كرده كه چهارده قرن است فرياد خدا بلند است كه همه جا اسم اين مرد را با من اسم ببريد. البته، اين اسم بردن، نه مستحب است، نه دلبخواه، بلكه بردن اين اسم با اسم خداوند، در هر شبانه و روز، در هنگام نماز صبح، يك مرتبه، و در هنگام نمازهای ظهر، عصر مغرب و عشا،، هر كدام دو مرتبه، واجب است. معنای اين دستور اين است كه وقتی می خواهيد ياد من را كه صاحب عالم هستم، بكنيد، معشوق مرا هم كنار من اسم ببريد؛ چون من شما را بدون او تكميل نمی كنم. وقتی كه ركعت دوم تمام می شود، بايد بگوييم، «اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشريك له و اشهد ان محمداً رسول الله». اسامی و القاب پيغمبر زياد است: محمد، نبی، رسول، امی، هاشمی، مكی، مدنی، ابطحی «1»، رحمه للعالمين، بشير، نذير، هادی، مهدی، و شايد در حدود دويست لقب برای رهبر عاليقدر اسلام هم اكنون در مدينه، در دو طرف محراب مسجد پيغمبر، نوشته شده است، لكن از مجموع اين اسامی و به ويژه آن اسامی پيغمبر كه در قرآن مجيد آمده، هيچ كدام در تشهد نيامده است، به جز «عبده» كه به معنای اين است كه اين آدم بنده من بود.
پس قرآن دعوت می كند كه بنده شويد، و اگر مردم بنده شدند، دنيا و آخرتشان آباد می شود.
______________________________ (1) 7. ترجم المعالم الأثيره، ص 21:
ابطح: (به فتح اول و سكون باء و فتح طاء)، به معنای هر سيلگاهی است كه در آن شن و سنگريزه باشد. ابطح و بطحاء، همچنين به معنای شن و سنگريزه گسترده بر روی زمين آمده است. ابطح به مكه و منا، هر دو، نسبت داده می شود؛ زيرا فاصله ابطح با اين دو جا، يكی است و شايد به منا نزديك تر باشد. در حال حاضر، ابطح جزو مكه است.
