ايمان و آثار آن، ص: 9
نشان دهم: تبعيت از علم و دانش در زندگی
نشانه دهم دينداران، «1» می باشد. برنامه ديگر وابستگان ما اين است كه هيچ وقت راه جاهلانه را طی نمی كنند، و هر برنامه ای را كه می خواهند اجرا كنند، اول به سراغ راه دانايی، علم و بينش می روند؛ می پرسند و ياد می گيرند و در جاده مستقيم حركت می كنند.
نشان يازدهم: غنيمت شمردن فرصت تقرّب به خدا
نشانه يازدهم دينداران، است. دينداران هر چه را كه در اين عالم می تواند وسيله نزديك كردن آن ها به خدا باشد، نمی گذارند كه از آن ها فوت شود و به دنبال آن حركت می كنند.
بشارت به ديندارانی كه چنين نشانه هايی دارند
در پايان روايت حضرت علی عليه السلام می فرمايد:: خوش به حال چنين ديندارانی،: و عاقبت چنين ديندارانی چه نيكو است.
«2»: اين دينداران از سوی پروردگارشان بر هدايتی قرار دارند، و رستگارنند، «3»: اين دينداران كسانی اند كه خدا هدايتشان كرده، و آنان همان خردمندانند.
نور بصر ای پسر هوشيار جان پدر پند مرا گوش دار
در همه احوال خدا را شناس مرحمت از حق ز تو شكر و سپاس
صدق و سعادت ثمر دين بود هر كه خوش اخلاق خوش آيين بود
دين نگذارد كه خيانت كنی ترك درستی و امانت كنی
زشتی اخلاق ز بی دينی است فتن آفاق ز بی دينی است
ما اگر از دين خبری داشتيم يا كه به آيين نظری داشتيم
اين همه بدبخت نبوديم و زار اين همه با ننگ نبوديم و عار
______________________________ (1) 20. بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، ج 66، ص 365: اتباع العلم أی العمل به و قيل: أی عدم اتباع الظن.
(2) 21. لقمان: 5.
(3) 22. زمر: 18.
