ايمان و آثار آن، ص: 31
است كه به شما بنمايانيم كه جهان خلقت، عبارت از اين تيشه نجاری، گاوآهن كشاورزی، چهار ديوار تجارتخانه و چهار ديوار خانه نيست؛ بلكه جهان، جهان بزرگی است كه در همه جوانب با شما رابطه دارد، و شما هم در همه جهات با جهان رابطه داريد. آمديم به شما بگوييم غفلتی كه از مجموع اين روابط داريد، به ضرر شما است. می خواستيم شما را بيدار كنيم و شما را نسبت به مجموع روابطی كه از طريق عالم طبيعت با جهان داريد، مسئول نماييم تا به آن ها احترام كنيد. آمديم تا شما را با همديگر برادر كنيم، نه با برادری پدر و مادری، بلكه با برادری اسلامی كه ارزش اين برادری با برادری پدر و مادری قابل مقايسه نيست؛ همان طور كه قرآن كريم گفته است:
«1»
هيچ وقت برادر ايمانی نمی تواند سير باشد، وقتی كه برادر مسلمانش گرسنه هست، و نمی تواند پوشيده باشد، وقتی آن ديگری برهنه هست. اگر تو مسلمانی و من هم مسلمانم، و ما با هم برادر هستيم، ديگر من اسرار تو را به دست دشمن نمی دهم؛ به برادرم خيانت نمی كنم؛ مال برادرم را به دشمن نمی دهم؛ آبروی برادرم را نمی برم؛ ضرر برادرم را نمی خواهم؛ ذلت برادرم را نمی خواهم. امّا برادران پدر و مادری ممكن است از نظر مسلك، دو راه داشته باشند، ولی برادران قرآنی تنها يك راه دارند؛ آنان مثل عليعليه السلام و پيغمبر صلّی الله عليه و آله و سلّم زندگی می كنند «2»؛ آنان مثل سلمان و ابوذر زندگی می كنند. «3» كسی كه مسلمان است، قرآن به او نشان برادری عنايت كرده است و او هم در هيچ برنامه ای ناراحتی مسلمانی را نمی پسندد؛ ذلت، خفت و بيچارگی او را نمی پسندد. پيغمبر صلّی الله عليه و آله و سلّم می فرمايد: كسی كه عليه مسلمان ها و مملكت اسلام جاسوسی كند و مردم مؤمن را به خاطر كفار ذليل كند، روز قيامت هيچ راهی برای پذيرفتن رحمت پروردگار ندارد. «4»
______________________________ (1) 8. حجرات: 10: جز اين نيست كه همه مؤمنان با هم برادرند.
(2) 9. امالی صدوق، ص 271، مجلس 46:
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ: رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه وآله إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ آخَی بَيْنِی وَ بَيْنَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عليه السلام وَ زَوَّجَهُ ابْنَتِی فَوْقَ سَبْعِ سَمَاوَاتِهِ وَ أَشْهَدُ عَلَی ذَلِكَ مُقَرَّبِی مَلَائِكَتِهِ وَ جَعَلَهُ لِی وَصِيّاً وَ خَلِيفَهً فَعَلِیٌّ مِنِّی وَ أَنَا مِنْهُ؛ مُحِبُّهُ مُحِبِّی وَ مُبْغِضُهُ مُبْغِضِی وَ إِنَّ الْمَلَائِكَهَ لَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ بِمَحَبَّتِه.
(3) 10. كافی، ج 8، ص 163:
عَنْ صَالِحٍ الْأَحْوَلِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ عليه السلام يَقُولُ: آخَی رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه وآله بَيْنَ سَلْمَانَ وَ أَبِی ذَرٍّ وَ اشْتَرَطَ عَلَی أَبِی ذَرٍّ أَنْ لَا يَعْصِیَ سَلْمَان.
(4) 11. كافی، ج 2، ص 368:
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ مَنْ أَعَانَ عَلَی مُؤْمِنٍ بِشَطْرِ كَلِمَهٍ، لَقِیَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَهِ مَكْتُوبٌ بَيْنَ عَيْنَيْهِ: آيِسٌ مِنْ رَحْمَتِی.
